Czarno-biała twarz kobiety w kółku. Poza tym tekst: najczęściej nagradzany film 2007 roku; rezerwat, wino, kobiety, śpiew; Sonia Bohosiewicz.

Najczęściej nagradzany polski film 2007 roku

Zrealizowany kilkanaście lat temu film w reżyserii Łukasza Palkowskiego jest niezwykłym obrazem warszawskiej Pragi z jej specyficznym mikroklimatem społecznym i środowiskiem ludzkim. Film ukazuje historię Marcina (świetnie zagranego przez Marcina Kwaśnego), młodego zdolnego, artysty-fotografa, który z powodu nieudanego związku uczuciowego z kobietą z warszawskiego „high-lifu”, decyduje się na przeprowadzkę z „lepszej” części stolicy do starej, zniszczonej praskiej kamienicy.

Ta część stolicy od pokoleń nie cieszyła się dobrą opinią wśród większości mieszkańców syreniego grodu. Ba! Niektóre jej kwartały, uważane były za niebezpieczne lub wręcz za wylęgarnie przestępczości. Uzbrojony w taką wiedzę główny bohater filmu, początkowo traktował większość poznanych mieszkańców owego „rezerwatu” w sposób użytkowy, chcąc tylko utrwalić aparatem fotograficznym migawki i sceny z ich życia. Z upływem czasu, poznając poszczególne osoby, zaczął coraz bardziej zgłębiać rytm życia prażan, ich przyzwyczajenia i zasady rządzące w tej społeczności. Szczególnie wartościowa okazała się znajomość z fryzjerką Hanką (udana kreacja Soni Bohosiewicz), a momentem przełomowym spontaniczna sesja fotograficzna z dziewczyną w roli głównej, która wyzwala w fotografie-artyście zmysłową fascynację sąsiadką. Dla niej będzie to także ważne, ponieważ odkryje w sobie poczucie własnej wartości. Znajomość z Hanką okaże się zbawienna dla Marcina, w momencie, gdy trzech młodych „dresiarzy” będzie usiłowało dokonać napadu na „nowego”. Stanowcza reakcja dziewczyny, a zwłaszcza odwołanie się do autorytetu jej chłopaka Ryśka (w tej roli Tomasz Karolak), niedawno zwolnionego z więzienia „chłopaka z ferajny” – skutecznie powstrzyma młodych bandytów.

Inną specyficzną formą znajomości towarzyskiej Marcina, będą jego utarczki z nastoletnim Grześkiem, który kilkoma chuligańskimi wybrykami wyrządził mu niewielkie szkody materialne. Dopiero podczas odwiedzin w szpitalu rannego w wypadku samochodowym chłopaka, Marcin pozna przyczynę jego zachowania.

Ta komedia obyczajowa jest opowieścią o życiu ludzi, niekiedy ocierających się o granice prawa i preferujących specyficzne upodobania, ot choćby spożywanie taniego alkoholu na świeżym powietrzu; ale przywiązanych do nieformalnych zasad panujących w tym środowisku. W świecie praskiego „rezerwatu” sąsiedzi na ogół się znają (niekiedy od pokoleń),  potrafią ze sobą rozmawiać, wymieniać się plotkami, cieszyć się drobnymi rzeczami – panuje tu duch pewnej familiarności. Filmowy obraz nie jest sielankowy, ale stanowi przeciwieństwo życia i postaw mieszkańców tej „lepszej” Warszawy; mieszkających w nowych budynkach, o innym statusie materialnym, ale zawsze zapracowanych i w pogoni za wszystkim, egzystujących często w samotności. W praskim „rezerwacie” ludzie wydają się być istotami z krwi i kości, a nie plastikowymi manekinami z ich snobistycznymi manierami i pozami. Nawet brudne podwórka, zniszczone kamienice, bieda i patologia odciskająca swoje piętno nie porażają widza. Bo są po prostu autentyczne. Chociaż należą do świata odchodzącego bezpowrotnie do przeszłości.

🎬

Dział Strategii Rozwoju i Promocji

Robert Radzik

„Rezerwat” / Polska / 2007

Film w mokotowskiej wypożyczalni multimedialnej: klik tutaj