Na zdjęciu widoczne są kłosy na zielonym tle.

Wiersz Artura Oppmana (OR-OTA), który ukazał się w „Tygodniku Ilustrowanym” (nr 27) z dnia 5 lipca 1902 roku

 LIPIEC

Szumi na niwie zboże,
Szumi, jak wielkie morze,
A między zbożem chodzą
Białe anioły Boże;
Chodzą anioły z nieba
I liczą, jak potrzeba,
I w sobie się radują,
Że będzie dosyć chleba.
Przepiórki czynią gwary,
Mignie zajączek szary
I w bróździe się przyczai
Uszaty tchórz bez miary;
A wróble się zlatują,
Świergoczą i rajcują,
Złociste skubiąc kłosy,
Zawzięcie sejmikują.
Cieszy się ziemia cała,
Że plonu doczekała,
Że dzieci swe nakarmi,
Jak matka doskonała.
I człowiek, i ptak Boży,
Niech jeno biegną skorzej:
Mać – ziemia wszem stworzeniom,
Skarbnice swe otworzy.
Hej! Leci pieśń w niebiosy!
Hej! Dzwonią ostre kosy!
Pod sierpem łan się kładzie,
Pracują żeńcy w ładzie,
A Bóg z błękitu nieba
Śmieje się ku gromadzie.
Zajączek szary zmyka,
Ćma wróbli: fort z sejmika!
Li dzwoni skowrończana
W lazurze gdzieś muzyka.
Piosenkę wszczęła dziewka,
Wtór daje młodzież krewka:
Na bory hej! Na lasy
Mazurska leci śpiewka!…

                                    Or-Ot

Dział Strategii Rozwoju i Promocji
„Tygodnik Ilustrowany” pochodzi ze zbiorów Biblioteki Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich, które znajdują się w Czytelni Naukowej nr XXI przy ul. Bukietowej 4a.