Biblioteka Publiczna

Zbrodnia i kara

Tytuł oryginału: "Prestuplenie i nakazanie, ".

Autor: Dostoevskij, Fedor Mihajlovič

Notka biograficzna

Zbrodnia i kara - opis wydawcyZbrodnia i kara w serii "Kolorowa Klasyka" to najpiękniejsze kolorowe wydanie tej powieści na rynku! Książka zawiera wspaniałe, barwne ilustracje, jej atutem jest duża, ułatwiająca szybkie czytanie czcionka. Edycja na szlachetnym papierze, bardzo trwała i estetyczna.Zbrodnia i kara to powieść zaliczana do arcydzieł literatury światowej. Opowiada historię zbrodni, której dokonał były

ubogi student Rodion Raskolnikow. Co skłoniło go do tego kroku? Czym można to wytłumaczyć? Czy istnieje cokolwiek, co pozwala usprawiedliwić zabójstwo? Co dzieje się z umysłem mordercy? Jaką karę poniósł Raskolnikow?Dostojewski stara się odpowiedzieć na te pytania i robi to w realistyczny, pełen psychologicznej głębi sposób. Zbrodnia i kara to fascynujące studium zbrodni i umysłu mordercy. To też niezapomniany obraz Petersburga z końca XIX wieku. Powieść absolutnie wybitna. Polecamy.Ekskluzywne wydanie w serii "Kolorowa Klasyka" - na pięknym, kredowym papierze z oryginalnymi, onirycznymi ilustracjami Wojtka Świerdzewskiego, które czynią tę edycję wyjątkową. Twarda oprawa zapewni trwałość i atrakcyjny wygląd książki!

Sprawdź dostępność, zarezerwuj (zamów):

(kliknij w nazwę placówki - więcej informacji)

Dostoevskij, Fedor Mihajlovič

Urodzony: 30 października 1821 Zmarły: 28 stycznia 1881 Rosyjski powieściopisarz. Studiował w Petersburgu inżynierię. Początkowo zarabiał jako tłumacz. Już pierwsza powieść „Biedni ludzie” 1845, wydanie polskie 1929 przyniosła mu wielki sukces. W kolejnych stał się mistrzem analizy psychologicznej. Tworzył prozę na pograniczu realności i wyobraźni. Był zafascynowany irracjonalnymi pierwiastkami natury ludzkiej oraz walką dobra ze złem czającym się wszędzie. Tu: „Sobowtór” 1846, wydanie polskie 1962, „Białe noce” 1848, wydanie polskie 1902. Na dalszą [>>] twórczość wywarło silny wpływ aresztowanie go za działalność polityczną, wyrok śmierci 1849 zamieniony na katorgę i służbę wojskową, które to przeżycia znalazły oddźwięk m.in. we „Wspomnieniach z domu umarłych” 1860-1862, wydanie polskie 1897. Atakował ówczesny indywidualizm filozoficzny, dopatrując się w nim destrukcyjnego wpływu na człowieka i jego moralność, m.in. w „Notatkach z podziemia” 1864, wydanie polskie 1929 oraz w „Zbrodni i karze” 1866, wydanie polskie 1887-1888. Mimo sukcesu jednej z najwybitniejszych swoich powieści - „Zbrodni i kary” – popadł w długi i uciekł przed wierzycielami za granicę 1867-1871, gdzie wydał „Idiotę” 1868, wydanie polskie 1909 oraz „Biesy” 1872, wydanie polskie 1908. Ta druga powieść przyniosła mu europejski rozgłos. W „Braciach Karamazow” 1879-1880, wydanie polskie 1913 potępił zarówno kapitalistyczną cywilizację, jak ruchy socjalistyczne i rewolucyjne, zarzucając im zagubienie wartości chrześcijańskich i opowiadając się stanowczo przeciwko ateizmowi. Był pisarzem pełnym moralnej pasji, nowatorem artystycznym wahającym się między skrajnym sceptycyzmem i nadzieją. Jest jednym z największych pisarzy czasów nowożytnych, wywarł duży wpływ na literaturę światową. W polskich przekładach także: „Dzieła” 1928-1929, „Z pism” tom 1-11, 1955-1964.

Źródło: lubimy czytać

---

Inne pozycje tego autora w zbiorach biblioteki: