Moje serce skacze z radości
Tyt. oryg.: "Mitt hjärta hoppar och skrattar, ".
Autor: Lagercrantz, Rose
Znów będzie o Duni. Tej, która jest taka szczęśliwa! Ale ostatnio Dunia ze smutkiem patrzy na puste krzesło obok w ławce. Siedziała na nim Frida, zanim wyprowadziła się do Uppsali. Dunia nie pozwala nikomu zająć tego miejsca, bo gdzie usiądzie Frida, kiedy wróci? ‒ Frida nie wróci ‒ próbuje jej tłumaczyć pani. ‒ Nigdy nic nie wiadomo ‒ szepcze Dunia.Bo Dunia nigdy nie traci nadziei, nawet jeśli
wszystko wydaje się beznadziejne.O przyjemnych, ale też trudnych chwilach w szkole i wśród rówieśników z perspektywy pierwszoklasistki. W sam raz dla początkujących czytelników nie tylko ze względu na treść, ale i formę. Czytanie ułatwiają prosty język, duża czcionka, przejrzysty układ strony i świetne rysunki Evy Eriksson.O Duni przeczytacie również w książce "Moje szczęśliwe życie".
Zobacz pełny opisOdpowiedzialność: | napisała Rose Lagercrantz ; zil. Eva Eriksson ; przeł. ze szw. Marta Dybula. | ||||
Hasła: | Powieść dziecięca szwedzka - 21 w. | ||||
Adres wydawniczy: | Poznań : Wydawnictwo Zakamarki, 2014. | ||||
Wydanie: | Wyd. 1, nakł. 2. | ||||
Opis fizyczny: | 118, [3] s. : il. ; 22 cm. Skocz do: | Inne pozycje tego autora w zbiorach biblioteki | Dodaj recenzje, komentarz | |
Sprawdź dostępność, zarezerwuj (zamów):
(kliknij w nazwę placówki - więcej informacji)
Wyp nr 140
ul. Mozarta 1 (V piętro)
tel. 22 847 77 31
Sygnatura: II
Numer inw.: 11322
Dostępność: można wypożyczyć na 30 dni
Notka biograficzna:
Lagercrantz, Rose
Urodzona: 12 czerwca 1946 .Rose Lagercrantz pisze utwory dla dzieci, tworzy także teksty dla dorosłych. Zadebiutowała w 1973 r[1]. Napisała m.in. serię o Metteborgu czy nagrodzoną w 1995 roku nagrodą Augustpriset książkę pt. "Flickan som inte ville kyssas"[2]. Podczas działalności literackiej otrzymała także inne nagrody: nagrodę Astrid Lindgren[3], nagrodę Heffaklumpen oraz odznakę Nilsa Holgerssona. Jej teksty przełożono na takie języki, jak niemiecki, koreański, japoński, włoski, czy rosyjski
Źródło: Wikipedia