Biblioteka Publiczna

Dyskusje i polemiki

Autor: Gombrowicz, Witold

Notka biograficzna

Varia 2. Dyskusje i polemiki - opis wydawcyNowe trzytomowe wydanie pism rozproszonych Witolda Gombrowicza w układzie tematycznym. Jedyny w swoim rodzaju przewodnik po twórczości pisarza."Tom 2 gromadzi teksty, wokół których rozwinęły się słynne dyskusje i polemiki, m.in. na temat pisarza na emigracji czy w związku z esejem Przeciw poetom. "W tych wszystkich prowokacjach, mimo że najczęściej mają one swych adresatów, Gombrowicz nie

toczył walki z pojedynczymi osobami czy zjawiskami. Podział ról w tych polemikach to nie «ja - on/ona», lecz zawsze «ja - wy», a «wy» oznacza «wy wszyscy», czyli cały świat. Adresatem Gombrowiczowskich prowokacji jest bowiem cała kultura XX wieku - zarówno to, co jest jej tradycją, jak i to, co jest jej nowoczesnością. Naprzeciw niej staje nie «pisarz», nie «artysta», nie «Polak» i nie abstrakcyjny «człowiek» - wszystkie te role Gombrowicz zawsze kwestionował - lecz on sam: Gombrowicz we własnej osobie"".Ze wstępu prof. Włodzimierza Boleckiego do tomu 1 Variów

Sprawdź dostępność, zarezerwuj (zamów):

(kliknij w nazwę placówki - więcej informacji)

Gombrowicz, Witold

herbu Kościesza ur. 4 sierpnia 1904 w Małoszycach, zm. 24 lipca 1969 w Vence – polski powieściopisarz, nowelista i dramaturg. Jeden z najwybitniejszych polskich pisarzy XX wieku[2][3][4]. Jego twórczość cechuje głęboka analiza psychologiczna człowieka jako uwikłanego w spuściznę kultury i w innych ludzi, analiza tożsamości jednostki w interakcji z innymi, problemu niedojrzałości i młodości, ról klasowych, a także poczucie absurdu, obrazoburstwo względem przyjmowanych przez społeczeństwo tradycyjnych wartości, antynacjonalizm i krytyka romantyzmu. Te elementy przeplatały [>>] się w jego najważniejszych utworach: powieściach Ferdydurke 1937, Trans-Atlantyk 1953, Pornografia 1960 i Kosmos 1965, oraz dramatach, m.in. Iwona, księżniczka Burgunda 1938 oraz Ślub 1953. Od 1939 Gombrowicz przebywał na emigracji: do 1963 w Argentynie, od 1964 aż do śmierci we Francji. Ważną częścią jego twórczości był prowadzony w latach 1953–1969 Dziennik, w którym autor w sposób ironiczny, cyniczny i z humorem opowiadał własne losy, podejmował dialog z różnymi nurtami filozoficznymi, z tradycją kultury polskiej i komentował bieżące wydarzenia polityczne. Zyskał sławę dopiero w ostatnich latach życia, był wówczas wśród kandydatów do Nagrody Nobla w dziedzinie literatury 1966, 1968, 1969[5], której jednak nie otrzymał.

Źródło: wikipedia.org

---

Inne pozycje tego autora w zbiorach biblioteki: