Biblioteka Publiczna

Czytelnicy i krytycy : proza, reportaże, krytyka literacka, eseje, przedmowy

Autor: Gombrowicz, Witold

Notka biograficzna

Varia 1. Czytelnicy i krytycy - opis wydawcyPrzedstawiamy opowiadania, pierwsze szkice do Ferdydurke, pierwsze próby dziennikowe, reportaże, recenzje i artykuły krytycznoliterackie, przedmowy do własnych i cudzych książekJerzy Jarzębski, wybitny znawca Gombrowicza, napisał: "W variach obserwujemy jego losy, jego kształtowanie się pomiędzy ludźmi, odmiany życiowej i społecznej sytuacji, tak jak zapisały się w felietonach,

recenzjach, fragmentach utworów, polemikach, dyskusjach, w wywiadach i notach - od młodzieńczego, prowokacyjnego: Dramatu baronostwa aż po Ostatni wywiad, który zamyka mocne i jednoznaczne słowo Grób".W tomie 1 znajduje się nie publikowany dotąd w Polsce tekst - wypowiedź pisarza ogłoszona na okładce francuskiego wydania Teatru z 1965 r.

Sprawdź dostępność, zarezerwuj (zamów):

(kliknij w nazwę placówki - więcej informacji)

Gombrowicz, Witold

herbu Kościesza ur. 4 sierpnia 1904 w Małoszycach, zm. 24 lipca 1969 w Vence – polski powieściopisarz, nowelista i dramaturg. Jeden z najwybitniejszych polskich pisarzy XX wieku[2][3][4]. Jego twórczość cechuje głęboka analiza psychologiczna człowieka jako uwikłanego w spuściznę kultury i w innych ludzi, analiza tożsamości jednostki w interakcji z innymi, problemu niedojrzałości i młodości, ról klasowych, a także poczucie absurdu, obrazoburstwo względem przyjmowanych przez społeczeństwo tradycyjnych wartości, antynacjonalizm i krytyka romantyzmu. Te elementy przeplatały [>>] się w jego najważniejszych utworach: powieściach Ferdydurke 1937, Trans-Atlantyk 1953, Pornografia 1960 i Kosmos 1965, oraz dramatach, m.in. Iwona, księżniczka Burgunda 1938 oraz Ślub 1953. Od 1939 Gombrowicz przebywał na emigracji: do 1963 w Argentynie, od 1964 aż do śmierci we Francji. Ważną częścią jego twórczości był prowadzony w latach 1953–1969 Dziennik, w którym autor w sposób ironiczny, cyniczny i z humorem opowiadał własne losy, podejmował dialog z różnymi nurtami filozoficznymi, z tradycją kultury polskiej i komentował bieżące wydarzenia polityczne. Zyskał sławę dopiero w ostatnich latach życia, był wówczas wśród kandydatów do Nagrody Nobla w dziedzinie literatury 1966, 1968, 1969[5], której jednak nie otrzymał.

Źródło: wikipedia.org

---

Inne pozycje tego autora w zbiorach biblioteki: