O odkryciu, po którym wszelka nowa krytyka czystego rozumu jest zbędna ze względu na istnienie wcześniejszej i inne rozprawy filozoficzne
Tyt. oryg.: "Über eine Entdeckung, nach der alle neue Kritik der reinen Vernunft durch eine ältere entbehrlich gemacht werden soll ".
Podst. przekł.: "Kants Werke, ".
Autor: Kant, Immanuel
Przy wygłaszaniu tezy, że Kant był krytykiem tak zwanej metafizyki klasycznej lub dogmatycznej bardzo często, chcąc przytoczyć konkretny przykład, mówi się, iż chodzi przede wszystkim o metafizykę szkoły leibniziańsko-wolffiańskiej. Termin taki, jakkolwiek w sensie historycznym dobrze oddaje orientację autora Krytyki czystego rozumu, czasami staje się przyczyną swoistego zamieszania. Wynikałoby z niego, że
Leibniz i Wolff głosili mniej więcej to samo. W osiemnastym wieku, gdy poglądy Wolffa uchodziły za ostatnie słowo filozofii w ogóle, tak rzeczywiście w Niemczech myślano, lecz interpretację tę historia bardzo prędko zweryfikowała. Dziś Leibniz uchodzi za jednego z największych filozofów wszechczasów. Wciąż ukazują się nowoczesne, krytyczne edycje jego dzieł. Istnieją towarzystwa leibniziańskie i poświęcone temu autorowi periodyki. A Wolff ? Docenia się jego wkład w rozwój filozofii niemieckiej, ale w jakimś sensie jest on myślicielem dawno przebrzmiałym. Z innym przedstawicielem metafizyki przedkrytycznej, który zainspirował Kanta, Alexandrem Baumgartenem, los obszedł się łaskawiej. Myśliciel ten, będący za życia nieomal urzędowym niemieckim filozofem, przeszedł do historii jako wyznawca poglądów, w opozycji do których powstała Krytyka czystego rozumu. Jak się to mówi anegdotycznie, Kant tak długo musiał wykładać metafizykę z jego podręcznika, aż w końcu zirytował się i zaczął pisać swe głośne dzieło. Mirosław Żelazny
Zobacz pełny opisOdpowiedzialność: | Immanuel Kant ; tł. Translatorium Filozofii Niemieckiej Instytutu Filozofii UMK pod kier. Mirosława Żelaznego w składzie Justyna Czekajewska [et al.] ; przedm. Mirosław Żelazny. | ||||||||||
Seria: | Klasyka Filozofii | ||||||||||
Hasła: | Eberhard, Johann August - (1739-1809) Kant, Immanuel - (1724-1804) 1701-1800 Filozofia - historia - Niemcy - 18 w. Filozofia - 18 w. | ||||||||||
Adres wydawniczy: | Toruń : Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, 2009. | ||||||||||
Opis fizyczny: | 210 s. ; 22 cm. Uwagi: | Tyt. grzb.: O odkryciu... Bibliogr. ważniejszych pol. przekł. dzieł I. Kanta s. 199-208 i bibliogr. przy niektórych rozdz. | Powiązane zestawienia: | Niemcy | Filozofia – historia Kant Immanuel Skocz do: | Inne pozycje tego autora w zbiorach biblioteki | Dodaj recenzje, komentarz | Inne pozycje z serii | |
Sprawdź dostępność, zarezerwuj (zamów):
(kliknij w nazwę placówki - więcej informacji)
Notka biograficzna:
Kant, Immanuel
Immanuel Kant ur. 22 kwietnia 1724 w Królewcu, zm. 12 lutego 1804 tamże – niemiecki filozof oświeceniowy, profesor logiki i metafizyki na Uniwersytecie Albrechta w Królewcu. Jeden z najwybitniejszych reprezentantów oświecenia. Immanuel Kant jest twórcą filozofii krytycznej transcendentalnej, zakładającej, że podmiot jest poznawczym warunkiem przedmiotu. Podstawowymi cechami jego koncepcji filozoficznej są: agnostycyzm poznawczy względem tak zwanych noumenów rzeczy samych w sobie, np. Boga, materii oraz aprioryzm w stosunku do zjawisk. Jego głównym wkładem w filozofię zachodnią [>>]
Komentarze i rezencje
Serie (cykl) Klasyka Filozofii - Uniwersytet Mikołaja Kopernika należy czytać w określonej kolejności:
Odkrywając egzystencję z Husserlem i HeideggeremTyt. oryg.: "En découvrant l`existence avec Husserl et Heidegger, ". |
O odkryciu, po którym wszelka nowa krytyka czystego rozumu jest zbędna ze względu na istnienie wcześniejszej i inne rozprawy filozoficznePrzy wygłaszaniu tezy, że Kant był krytykiem tak zwanej metafizyki klasycznej lub dogmatycznej bardzo często, chcąc przytoczyć konkretny przykład, mówi się, iż chodzi przede wszystkim o metafizykę szkoły leibniziańsko-wolffiańskiej. Termin taki, jakkolwiek w sensie historycznym dobrze oddaje orientację autora Krytyki czystego rozumu, [...] |
Poczucie piękna : zarys teorii estetycznejWydane w roku 1896 Poczucie piękna jest pierwszą książką George`a Santayany, urodzonego w Hiszpanii amerykańskiego filozofa i literata. Praca ta, powstała na podstawie jego wykładów na Uniwersytecie Harvarda, zawiera prezentację najważniejszych problemów teorii piękna. Santayana omawia w niej i poddaje krytyce najważniejsze idee [...] |