Biblioteka Publiczna

Bralczyk o sobie

Autor: Bralczyk, Jerzy

Notka biograficzna

Powiem wam prawdę o sobie. Moją prawdę, rzecz jasna, osobistą nawet. Dlaczego woli być Bralczykiem niż Jerzym?. Dlaczego z "cyckiem" miał kłopot a koleżankowania się nie wstydzi?. Czego w życiu żałuje i z czego nie zamierza się tłumaczyć?. Jak godzi kompleks niższości z kompleksem wyższości?. Dlaczego z Miłoszem nie miał konwersacji a zakochał się w pewnym Gustawie?. Dlaczego

ojcem jest łatwo zostać, a trudno nim być, a z profesorami jest odwrotnie?. Dlaczego lepiej nie mówić wszystkiego, co pomyśli głowa?. Jak to jest być otwieraczem uniwersalnym?. Czy istnieje jakieś życie pozagrobowe?. I co w jego życiu znaczą ślimak z myszką. Takiego Bralczyka nie znacie. Dobrodusznego wobec świata, nawet tego popełniającego językowe błędy i krytycznego wobec siebie. Urodzonego nie tam, gdzie się urodził i zupełnie nie wtedy. Szukającego swojego miejsca w świecie, gdzie czuje się prowincjuszem i osiągającym sukcesy, na które wcale nie zasługuje. Opis wydawcy.

Sprawdź dostępność, zarezerwuj (zamów):

(kliknij w nazwę placówki - więcej informacji)

Bralczyk, Jerzy

Jerzy Bralczyk ur. 23 maja 1947 w Ciechanowie – polski językoznawca i gramatyk normatywny, profesor nauk humanistycznych, specjalista w zakresie języka mediów, reklamy i polityki. Jeden z najpopularniejszych autorytetów normatywnych w dziedzinie języka polskiego[. Absolwent I Liceum Ogólnokształcącego w Ciechanowie[3]. Jerzy Bralczyk doktoryzował się w 1973, habilitował w 1986, a tytuł profesorski uzyskał w 2000. Od 1999 wykłada na Uniwersytecie SWPS w Warszawie oraz w Instytucie Dziennikarstwa Uniwersytetu Warszawskiego. Jest członkiem Rady Języka Polskiego od 1996, czyli od [>>] początku jej istnienia, a od 2003 zasiada w jej prezydium od 2007 jako wiceprzewodniczący[4]; w konsekwencji jest współodpowiedzialny m.in. za wszystkie uchwały ortograficzne Rady. Jest także członkiem Polskiego Towarzystwa Językoznawczego, Komitetu Językoznawstwa PAN, Rady Etyki i �?adu Informacyjnego przy Giełdzie Papierów Wartościowych w Warszawie i Collegium Invisibile[5]. Jest czołowym przedstawicielem tradycji preskryptywizmu na gruncie polskim[2]. W Polskim Radiu prowadzi codzienną audycję Słowo o słowie. Pisze również felietony dla miesięcznika „Wiedza i Życie”. Układa lub prowadzi różne ogólnopolskie i regionalne dyktanda w Radiu i w Telewizji. Jego hobby jest zbieranie wydań Pana Tadeusza oraz podręczników dobrego zachowania i mówienia[6]

Źródło: Wikipedia wolna encyklopedia

---

Inne pozycje tego autora w zbiorach biblioteki: