Podczas piętnastu lat pobytu w Libii Tanya Valko zebrała tyle doświadczeń, że starczyłoby na niejedną powieść. Teraz zdecydowała się swoimi wspomnieniami podzielić."Arabskie opowieści 2. Historie prawdziwe" znów przenoszą czytelnika w czasy, gdy Libią niepodzielnie rządził pułkownik Muammar Kaddafi, trzymając kraj żelazną ręką. Autorka prezentuje barwne historie Polaków
pracujących w Libii i Polek będących w związkach z Libijczykami. Wbrew stereotypom nie wszystkie chrześcijańsko-muzułmańskie małżeństwa kończą się źle. Valko ukazuje również kobiety, które robią karierę, bez wahania wyrażają swoje zdanie, są niezależne i szczęśliwe. Nieustająco jednak piętnuje podłe zachowania szowinistycznych, despotycznych mężczyzn, ale też otumanionych przez religię niewiast.W inspirowanej osobistymi przeżyciami powieści występuje cała galeria postaci - arabskich kumpelek i orientalnych kolegów Valko. Ich dzieje czasami są radosne i zabawne, ale przeważnie dramatyczne. Niezwykła jest historia doktor Maliki, pierwszej libijskiej pani ambasador, kobiety ambitnej i aktywnej zawodowo, pracującej w libijskim Ministerstwie Spraw Zagranicznych, czy Sofii, pół Angielki, pół Palestynki, wdowy, której po śmierci męża jego libijska familia odebrała dzieci - pozwala na to muzułmańskie prawo i matka nie ma w konfrontacji z nim najmniejszych szans. Frustrujące są losy Samiry, świetnie zarabiającej pani inżynier, notorycznie gwałconej przez powszechnie szanowanego męża, z którym nie mogła się rozwieść, gdyż stanowiłoby to wstyd dla całej rodziny. Valko ukazuje też postawy muzułmańskich mężczyzn - tych tradycyjnych i tych nowoczesnych - ich stosunek do religii, kobiet oraz nieszablonowy styl bycia.W "Arabskich opowieściach" autorka wyjawia, że jej idealne małżeństwo wskutek stresu wywołanego intrygami ambasadora despoty stanęło w Libii przed ciężką próbą. Kryzys małżeński jest zawsze trudny i przysparza partnerom wiele bólu, lecz przechodzić go z dala od ojczyzny i domu rodzinnego, w kraju muzułmańskim, w otoczeniu obcych, często wrogo nastawionych ludzi, to prawdziwa gehenna."Arabskie opowieści 2" to kolejna przygoda z Orientem, która zapiera dech w piersiach.Dajcie się uwieść magii, ale też otwórzcie szeroko oczy na niezwykłość i odmienność arabskiej kultury i obyczajów.
Tanya Valko urodziła się w Krakowie w piątek 13-tego o godz. 12 w południe pod znakiem Panny. Data ta, wbrew panującym przesądom, stała się dla niej i jej rodziny szczęśliwa, a znak zodiaku dał jej wszystkie charakterystyczne dla niego cechy. Jest pracowita, skrupulatna, odpowiedzialna i ambitna. Dlatego też z dzielnicowej szkoły na Dębikach wystartowała do Liceum im. Augusta Witkowskiego – jednego z najlepszych w Krakowie. Ukończyła je z wyróżnieniem, gdyż jej pasją i największą namiętnością oprócz pisania i czytania było pochłanianie wiedzy. Po zdaniu matury wiedziała [>>] na 100%, że chce pisać i musi studiować filologię, tylko nie do końca była przekonana jaką.
Złożyła dokumenty na Uniwersytecie Jagiellońskim na filologię polską, by w ostatniej chwili zabrać je stamtąd i przystąpić do egzaminów wstępnych na filologię słowiańską. Dostała się na bohemistykę. Był to nagły i nieprzemyślany wybór i dlatego, kiedy po dwóch latach otrzymała stypendium do Pragi, a jej narzeczony i późniejszy mąż miał jechać w tym czasie do Kairu, zdecydowała, iż zacznie studiować arabistykę w Instytucie Filologii Orientalnej UJ. To był strzał w dziesiątkę, tam się odnalazła, a wszystkie marzenia i sny o dalekim, nieznanym, tajemniczym świecie zaczęły się spełniać.
Po raz pierwszy wyjechała do Libii w wieku 21 lat i połknęła bakcyla Orientu. Od tego czasu nie może żyć bez krajów arabskich, ich klimatu, zapachu palonej kawy i ciepłych spływających miodem ciasteczek, wołania muezzina na modlitwę i życzliwości żyjących tam ludzi. Prawie 20 lat mieszkała w krajach arabskich,najdłużej, bo 13 lat, w Libii, a później 5 lat w Arabii Saudyjskiej. 6 lat żyła w Indonezji, w najliczniejszym kraju muzułmańskim na świecie.
Na początku swojej drogi, jako młoda kobieta, mężatka na dorobku i matka dwójki dzieci, była zmuszona podejmować się różnej pracy i niestety odłożyła na półkę swoje pisarstwo. Podczas krótkich pobytów w Polsce miała własne firmy o różnorodnym profilu, projektowała i szyła odzież do butików, prowadziła swój hostel w Krakowie, tłumaczyła książki i dokumenty, za granicą zaś była nawet nauczycielką w Szkole Polskiej w Trypolisie w Libii, a następnie przez wiele lat asystentką Ambasadorów RP.
W 2018 roku – po ponad 25 latach spędzonych na obczyźnie ? pozostawia za sobą dyplomatyczne życie i wraca do Polski. Na jak długo, czas pokaże.
Kariera pisarska:
Tanya Valko z literaturą i książkami miała bliski kontakt, począwszy od wczesnego dzieciństwa. Już jako dziecko nie dawała spokoju i prosiła o czytanie jej ulubionych bajek. Później książki zaczęła „pożerać” już samodzielnie, czytając to, co się należało, jako obowiązkowa lektura do szkoły, i to, co lubiła. Dlatego też zarywała wiele nocy, pochłaniając powieści pod kołdrą przy małej latareczce, co w dużej mierze przyczyniło się do jej wady wzroku.
Tanya Valko zaczęła swoją pracę twórczą jako poetka. Już w czwartej klasie szkoły podstawowej miała swój pokaźnych rozmiarów odręcznie spisany tomik poezji. Były to w większości plagiaty takich znakomitych twórców, jak Petrarka, Norwid czy Rilke, przepełnione uczuciami, w tym miłością lub nienawiścią, i opisujące wewnętrzne rozdarcie. Kiedyś przeczytała jeden z wierszy, bardzo się spodobał i słuchacze poprosili ją o więcej. Wtedy to w wieku 10 lat stworzyła swój oryginalny utwór, który również cieszył się uznaniem. Kiedy miała 18 lat po raz pierwszy wydrukowano w gazetce międzyszkolnej jej wiersz pt. „Biało-czerwona”, jednak pomimo zainteresowania jej poezją zaczęła skłaniać się do prozy.
Przez dwa lata należała do Młodzieżowej Wszechnicy Dziennikarskiej pod patronatem Tadeusza Hołuja i drukowała artykuły i reportaże w krakowskich gazetach.
Pierwszy dłuższy wyjazd do Libii pod koniec lat osiemdziesiątych całkowicie pozbawił ją możliwości wydawania czegokolwiek, gdyż w owych czasach komunikacjabyła bardzo utrudniona. Nie było internetu czy to możliwe... i pozostawały tylko tradycyjne listy, które z Afryki do Polski szły nieraz miesiąc albo i dłużej. Pisała wtedy do szuflady, wychowywała dzieci i zarabiała na utrzymanie. Zbierała doświadczenia, które skrzętnie prz wywała w zakamarkach swojej pamięci.
Jest autorką książek o Libii: Libia od kuchni, Życie codzienne w Trypolisie oraz Sahara – ocean ciszy.
Jej zainteresowania zdrowym stylem życia zaowocowały książkami: Dość odchudzania – czas na dietę, Nowoczesna książka kucharska oraz Odchudzająca książka kucharska.
Tanya wydała nietypową dla siebie powieść umieszczoną w polskich realiach pt. Zrób mnie młodszą, zrób mnie piękną, mówiącą o problemach wieku średniego i o chęci zatrzymania młodości.
W 2010 r. ukazał się jej debiut powieściowy Arabska żona, która stała się bestsellerem oraz początkiem arabskiej sagi. Arabska córka 2011, Arabska krew 2012 i Arabska księżniczka 2013 to kontynuacja tej powieści.
Po sukcesie arabskiej sagi Tanya Valko wyjechała do Azji i tam rozpoczęła następny cykl powieściowy pod zbiorczym tytułem azjatycka saga, składający się z 2 powieści. Pierwszy tom nosi tytuł Okruchy raju 2014, a drugi Miłość na Bali 2015. Są one kontynuacją arabskiej sagi i goszczą w nich główne bohaterki tego cyklu: Dorota i jej dwie córki Marysia i Daria oraz inne ulubione postaci z poprzednich tomów.
Jednak tęsknota za arabskimi krajami znów pchęła Valko do pisania o tym regionie świata i tak powstała Arabska krucjata 2016. W maju 2017 na półki księgarni trafił Arabski mąż, zaś w 2018 Arabski syn. Ostatnie powieści dogłębnie poruszają problem fundamentalizmu islamskiego i terroryzmu, który wywodzi się z Bliskiego Wschodu, a obecnie emanuje na cały świat.Akcja powieści toczy się w Syrii, Arabii Saudyjskiej, Katarze, Emiratach Arabskich, Libanie i Jordanii. Przedstawia świat niesamowitego bogactwa i władzy, ale też nędzy i rozpaczy. Życie na salonach i w obozie dla uchodźców, w nowoczesnych stolicach wielkich mocarstw i w Rakce, stolicy kalifatu.
W 2019 r. wyszedł 10 tom Orientalnej sagi Tanyi Valko pt. Arabski raj, który jest kontynuacją losów głównych bohaterek poprzednich powieści, Doroty i jej dwóch córek: Marysi-Miriam oraz Darii. Gdzie te kobiety i otaczający ich bohaterowie odnajdą krainę szcęśliwości? Czy na bogatym Bliskim Wschodzie, a może w północnej Afryce w Libii, ulubionym kraju autorki? Czyżby niektórzy swój mały eden widzieli w Polsce? Akcja jak zawsze jest żywa i wszystkich zaskakuje.
