Korespondencja
Autor: Proust, Marcel
Korespondencja - opis wydawcyChciałbym móc powiedzieć, że stosowałem się do zalecenia, które sformułowałeś z definitywnym pięknem delfickiej wyroczni (...): "Jeśli jest coś, co kto inny napisałby równie dobrze, jak ty - nie pisz tego".Marcel Proust do André Gide’aSzukam w jego stylu wad i nie mogę ich znaleźć. Nie umiem nawet wskazać jego głównych cech: nie charakteryzuje go taka czy inna cecha, on ma
je wszystkie (w czym widzieć można nie tylko pochwałę) nie jedną obok drugiej, ale wszystkie naraz: giętkość jego stylu jest tak konfundująca, że obok niego każdy inny wydaje się duszny, nudny, nieprecyzyjny, szkicowy, nieożywiony.André Gide o Marcelu ProuścieŻyłem w tej samej epoce, co Ty, a poza spojrzeniami, uśmiechami, słowami, niezapomnianymi, choć tak odległymi, zdołałem poznać Cię tylko z Twoich książek. Są wielkie - ale niewystarczające, bo nie mieści się w nich wszystko.Marcel Proust do André Gide’aTym razem Marcel koresponduje z André Gide’m, tym Gide’m, który będąc redaktorem słynnego wydawnictwa Gallimard odrzucił jego W stronę Swanna. Korespondencja wyjaśnia wszystko, co było między największym pisarzem XX wieku, a znanym pisarzem-redaktorem, chwalonym autorem Lochów Watykanu, ale przede wszystkim naświetla dyskusję idei, pokazuje pretensje Gide’a względem Prousta, który nigdy wprost nie wyznał, że jest homoseksualistą. A może nim nie był, zaś homosektualizm był jego wyborem, albo nie był tak, jak widział to Gide oraz przekazują to opinie i oceny postronnych osób, krytyków i pisarzy? W wymianie listowej Gide’a z Proustem pojawia się też wątek teoretycznoliteracki, a więc dyskusja dwu mocnych pisarzy nt wizji literatury i różnego rodzaju doświadczenia literackiego, a przede wszystkim: czym jest i czemu służy największa literatura.
Zobacz pełny opisOdpowiedzialność: | Marcel Proust, André Gide ; przełożył Jędrzej K. Brzeziński. | ||||||||||||||||
Seria: | Biblioteka Francuska | ||||||||||||||||
Hasła: | Proust, Marcel (1871-1922) Gide, André (1869-1951) Pisarze francuscy Listy Antologia Literatura francuska | ||||||||||||||||
Adres wydawniczy: | Kraków : Wydawnictwo Eperons-Ostrogi, 2022. | ||||||||||||||||
Wydanie: | Wydanie pierwsze. | ||||||||||||||||
Opis fizyczny: | 128 stron : ilustracje ; 20 cm. Forma gatunek: | Książki. Literatura faktu, eseje, publicystyka. | Zakres czasowy: | 1914-1922 r. | Powstanie dzieła: | 2022 r. | Twórcy: | Brzeziński, Jędrzej K. Tłumaczenie | Gide, André. (1869-1951). Autor Adresat korespondencji Powiązane zestawienia: | Literatura francuska | Pisarze francuscy Listy francuskie Skocz do: | Inne pozycje tego autora w zbiorach biblioteki | Dodaj recenzje, komentarz | Inne pozycje z serii | |
Sprawdź dostępność, zarezerwuj (zamów):
(kliknij w nazwę placówki - więcej informacji)
Notka biograficzna:
Proust, Marcel
Marcel Proust ur. 10 lipca 1871 w Auteuil, zm. 18 listopada 1922 w Paryżu – francuski pisarz, autor powieści W poszukiwaniu straconego czasu. Utwory:
Les Plaisirs et les Jours 1896
La Bible DAmiens 1904; tłumaczenie The Bible of Amiens Ruskina
Sésame et les lys 1906; tłumaczenie Sesame Lilies Ruskina
À la recherche du temps perdu 1913–27, W poszukiwaniu straconego czasu Pastiches et mélanges 1919
Contre Sainte-Beuve 1954, Przeciwko Sainte-Beuve’owi
Jean Santeuil 1954, nieskończona, Jan Santeuil
Źródło: Wikipedia
Komentarze i rezencje
Serie (cykl) Biblioteka Francuska należy czytać w określonej kolejności:
KorespondencjaKorespondencja - opis wydawcyChciałbym móc powiedzieć, że stosowałem się do zalecenia, które sformułowałeś z definitywnym pięknem delfickiej wyroczni (...): "Jeśli jest coś, co kto inny napisałby równie dobrze, jak ty - nie pisz tego".Marcel Proust do AndrĂ© Gide’aSzukam w jego stylu wad i nie mogę ich znaleźć. Nie umiem [...] |
Listy 1914-1922Jacques Rivière to jeden z pierwszych wielbicieli Marcela Prousta. Pragnąc jak najszybciej naprawić błąd komitetu lektury w słynnym wydawnictwie Gallimard, komitetu, który z powodu fatalnej pomyłki AndrĂ©Gide’a oddał w 1913 r. W stronę Swanna do publikacji wydawnictwu Grasset, wiedziony przeczuciem geniuszu, wysyła do Prousta [...] |