Gdy Bóg się waha. 2, Poezje 2018-2022
Autor: Polkowski, Jan
Gdy Bóg się waha. Tom 2. Poezje 2018-2022 - opis wydawcyBycie poetą religijnym nie oznacza, że pisze się o Bogu wprost, lecz że wizja świata jest z gruntu religijna, że zakłada ufność i zawierzenie bez względu na świecką materię, choćby najbardziej zbrodniczą. Stara zasada anima naturaliter christiana w przypadku poety oznacza, że fundamentalna dobroć Boga istnieje w wierszach bezwiednie, właśnie
naturalnie, a nie jako coś dodanego czy wykoncypowanego. W praktyce literackiej objawia się to w ten sposób, że bez względu na temat wiersza wyraża się prawdę zbawienia.Przykładem takiej sytuacji jest wiersz Morze białe. Utwór o temacie zaczerpniętym z historii Wysp Sołowieckich (pustelni pobożnych mnichów zamienionej w sowieckie miejsce kaźni) opowiada, jak kagebiści wrzucają zamarznięte trupy zeków do morza. Nazwa akwenu stała się jednak symbolem niewinności i - co ważniejsze - świętości. Biel w chrześcijaństwie jest nie tylko kolorem szat apostołów i męczenników, lecz także zbawionych, co najdobitniej widać na obrazie Adoracja Mistycznego Baranka z Ołtarza Gandawskiego. Poeta uwzniośla śmierć pomordowanych więźniów słowem "ofiara", a Białe Morze przyjmuje ją niczym Chrystus swoich wyznawców na Sądzie Ostatecznym. Oto odwrócenie zaprojektowanej przez oprawców sytuacji w sprzeciwie wobec poniżających zamysłów komunistycznych katów.Historia zbrodni staje się historią zbawienia. Intencjonalna pogarda zostaje przemieniona w uświęcenie mocą samego świętego miejsca. Wyobraźnia poety podąża śladem Ewangelii także intelektualnie: to właśnie tam hańbiąca śmierć na krzyżu staje się znakiem chwały. Wraz z dominującą symboliką bieli cały obraz nabiera dostojeństwa opowieści o przyjęciu męczenników przez Naturę, ale nie zapominajmy, że potęga niewinnego stworzenia odsyła do swego Stwórcy. Tak więc Natura - w sferze symbolicznej - przyjmuje ofiarę w Jego imieniu.Symboliczne Białe Morze łączy dwa sprzeczne porządki, których nie da się pogodzić: zła i dobra, profanum i sacrum, poniżenia i wywyższenia, znęcania się i miłosierdzia. Logos przemienia więc etos.Józef Maria Ruszar, Niebieska ojczyzna Jana Polkowskiego (2022)
Zobacz pełny opisOdpowiedzialność: | Jan Polkowski ; [redaktor Józef Maria Ruszar ; ilustracje Grzegorz Bednarski]. | ||||||||||||||
Seria: | Liryka i Metafizyka | ||||||||||||||
Hasła: | Antologia Esej Wiersze Literatura polska | ||||||||||||||
Adres wydawniczy: | Kraków : Wydawnictwo Księgarnia Akademicka : Instytut Literatury, 2022. | ||||||||||||||
Opis fizyczny: | 295, [4] strony : ilustracje ; 24 cm. Forma gatunek: | Książki. Literatura faktu, eseje, publicystyka. Poezja. | Powstanie dzieła: | 2022 r. | Twórcy: | Bednarski, Grzegorz. (1954- ). Ilustracje | Ruszar, Józef Maria. (1951-) Redakcja Powiązane zestawienia: | Skocz do: | Inne pozycje tego autora w zbiorach biblioteki | Dodaj recenzje, komentarz | Inne pozycje z serii | |
Sprawdź dostępność, zarezerwuj (zamów):
(kliknij w nazwę placówki - więcej informacji)
Wyp. Nr 20
ul. Żuławskiego 4/6
tel. 22 627 42 22
Sygnatura: 821-1 Poezja
Numer inw.: 87601
Dostępność: można wypożyczyć na 30 dni
CzN nr IV
ul Wiktorska 10
tel. 22 845 00 88
Sygnatura: 60.855
Numer inw.: 60856
Dostępność: tylko na miejscu
Notka biograficzna:
Polkowski, Jan
Urodzony w 1953 roku, jest poetą, prozaikiem i redaktorem. Kawaler Orderu Orła Białego.
Źródło: Lubimyczytac
Komentarze i rezencje
Serie (cykl) Liryka i Metafizyka należy czytać w określonej kolejności:
Gdy Bóg się waha. 1, Poezje 1977-2017Gdy Bóg się waha. Tom 1. Poezje 1977-2017 - opis wydawcyByć może podstawą nośności Pańskich wierszy jest to, co Miłosz nazywa "dobrym ustawieniem języka", stronienie od manieryczności i chwiejności wyrazu, dążenie do krystaliczności i przezroczystości fraz i obrazów, nadającej im walor rzeczy koniecznych ... Ta tendencja pozostaje [...] |
Gdy Bóg się waha. 2, Poezje 2018-2022Gdy Bóg się waha. Tom 2. Poezje 2018-2022 - opis wydawcyBycie poetą religijnym nie oznacza, że pisze się o Bogu wprost, lecz że wizja świata jest z gruntu religijna, że zakłada ufność i zawierzenie bez względu na świecką materię, choćby najbardziej zbrodniczą. Stara zasada anima naturaliter christiana w przypadku poety oznacza, że [...] |