Biblioteka Publiczna

Pożegnanie z biblioteką : elegia z dziesięciorgiem napomknień

Tytuł oryginału : "Packing my library : an elegy and ten digressions,".

Autor: Manguel, Alberto

Notka biograficzna

Pożegnanie z biblioteką. Elegia z dziesięciorgiem napomknień - opis wydawcy. Alberto Manguel, kiedyś lektor niewidomego Borgesa, dziś jeden z najsłynniejszych bibliofilów świata, przenosi się z francuskiej wsi do małego nowojorskiego apartamentu - i musi pożegnać się z liczącym ponad trzydzieści pięć tysięcy tomów księgozbiorem. Pakując książki, których być może nigdy

już nie zobaczy, a na pewno nie w takiej samej jak dotychczas konfiguracji, autor "Mojej historii czytania" medytuje nad materialnym wymiarem literatury, przemijaniem i utratą. Pożegnanie z biblioteką to erudycyjny popis wytrawnego stylisty, któremu kroku w polszczyźnie dotrzymuje Michał Tabaczyński. Grzegorz Jankowicz: Zakładając Bibliotekę Aleksandryjską, Ptolemeusz postanowił zgromadzić wszystkie książki świata, gdyż miał ponoć nadzieję, że w jednej z nich odnajdzie zdanie przeznaczone wyłącznie dla niego, odszuka formułę, która pozwoli mu rozwikłać zagadkę jego istnienia, a może nawet istnienia w ogóle. Alberto Manguel często powraca do tej legendy, wyjaśniając powody, dla których tak wiele osób postanawia żyć z książkami - wypełnia nimi swoje domy, oddaje im podłogi, stoły, łóżka, parapety, komody i szafy. Tworząc prywatną bibliotekę, szykujemy labirynt opowieści. Paradoksalnie zagubieni czujemy się nie w nim, lecz na zewnątrz niego, dlatego opisywana przez Manguela utrata księgozbioru jest tak rozdzierająco bolesna. Fragment książki: Gdziekolwiek się osiedlałem, biblioteka zaczynała przyrastać spontanicznie. W Paryżu i w Londynie, w Mediolanie, w wilgnym upale Tahiti, gdzie przepracowałem jako wydawca pięć długich lat (będące w moim posiadaniu powieści Melville’a wciąż noszą ślady polinezyjskiej pleśni), w Toronto czy w Calgary, wszędzie zbierałem książki, które - kiedy przychodził czas przeprowadzki - pakowałem do pudeł, zmuszając je do cierpliwego oczekiwania w grobowcach przygodnych magazynów na niepewny moment zmartwychwstania. Wiele razy zapytywałem sam siebie, jak to możliwe, że ta bujna dżungla zadrukowanego papieru zapada w stan hibernacji, by po jakimś czasie znów opleść moje ściany gęstym powojem. Alberto Manguel - pisarz, tłumacz, redaktor i krytyk. Autor powieści i esejów, między innymi kultowej w Polsce Mojej historii czytania. Współautor Słownika miejsc wyobrażonych (wraz z Giannim Guadalupim) i książki Małe języki, wielkie literatury (wraz z Grzegorzem Jankowiczem).

Sprawdź dostępność, zarezerwuj (zamów):

(kliknij w nazwę placówki - więcej informacji)

Manguel, Alberto

Alberto Manguel ur. 1948 w Buenos Aires - argentyński pisarz, tłumacz i redaktor. Życiorys Manguel dorastał w Izraelu, w Tel Avivie, gdzie jego ojciec pełnił funkcję argentyńskiego ambasadora. Do Argentyny wrócił będąc jeszcze nastolatkiem. Wtedy też, gdy pracował w księgarni Pygmalion w Buenos Aires, poznał Jorge Luisa Borgesa. W latach 1964-68 Manguel czytał książki ociemniałemu już wtedy pisarzowi. W 1967 r. rozpoczął studia na Wydziale Filozofii i Literatury na Uniwersytecie w Buenos Aires. Porzucił je po roku i zaczął pracować jako redaktor w wydawnictwie Galerna. Pierwsze [>>] wyróżnienie literackie Manguel zdobył w 1971 r., gdy mieszkał w Paryżu. Była to nagroda argentyńskiego dziennika La Nación, przyznana za tom opowiadań. W 1972 r. wrócił do Buenos Aires i przez rok pracował dla tej gazety. W 1974 r. zaczął współpracę z wydawnictwem Franco Maria Ricci w Mediolanie, gdzie poznał Gianni Guadalupiego, z którym napisał później Przewodnik po miejscach wyobrażonych, książkę podróżniczą opisującą miejsca istniejące tylko w literaturze, takie jak: Shangri-La, Atlantyda, Kraina Oz Lymana Franka Bauma, Kraina Czarów Lewisa Carrolla, Utopia Tomasza Morusa czy Narnia C.S. Lewisa. W 1976 r. Manguel przeprowadził się na Tahiti, gdzie pracował w wydawnictwie Les Editions du Pacifique. W kolejnym roku przeniósł się do Paryża, a w 1978 r. do Milford w Surrey, gdzie założył Ram Publishing Company. Wydawnictwo nie przetrwało długo. W 1979 r. wrócił na Tahiti, gdzie pracował przez kolejne trzy lata. W 1982 r. przeniósł się do Toronto w Kanadzie, gdzie mieszkał, z krótką przerwą, aż do roku 2000. W tym czasie współpracował regularnie z dziennikiem Globe & Mail z Toronto, The Times Literary Supplement z Londynu, pismami amerykańskimi: New York Times i The Washington Post, australijskimi The Sydney Morning Herald i Australian Review of Books, oraz gazetą Svenska Dagbladet ze Sztokholmu. Ponadto pisał recenzje książek i przedstawień teatralnych dla Canadian Broadcasting Corporation. Jego pierwsza powieść News from a Foreign Country Came w 1992 r. otrzymała nagrodę McKittericka, przyznawaną od roku 1990 przez Stowarzyszenie Pisarzy Zjednoczonego Królestwa. Manguel w roku 2000 przeprowadził się do Poitou-Charentes Francja, gdzie razem z partnerem kupił i odnowił średniowieczne gospodarstwo. W stodole umieścił swoją bibliotekę, która liczy 35.000 woluminów. Był profesorem na wielu uniwersytetach i wygłosił wiele odczytów w instytucjach kulturalnych i szkołach wyższych. Manguel pisze głównie po angielsku, który razem z niemieckim są jego pierwszymi językami. Biegle posługuje się również hiszpańskim.

Źródło: Wikipedia wolna encyklopedia

---

Inne pozycje tego autora w zbiorach biblioteki: