Klechdy polskie [E-book]
Autor: Leśmian, Bolesław
Zbiór pięciu baśni ("Czarny kozioł", "Jan Tajemnik", "Majka", "Podlasiak" i "Wiedźma") wydanych po raz pierwszy w 1956 roku, a więc niemal 20 lat po śmierci Leśmiana. Baśnie wykorzystują motywy ludowe i pogańskie, język utworu przynosi skojarzenia z narracją wiejskiego gawędziarza, urzekając równocześnie swoją melodią i kunsztem, a czasem również i humorem. Utwór pozwala zanurzyć się w
wyobrażonych światach, gdzie wszystko jest możliwe. Bohaterowie baśni to wieśniacy, którzy spotykają różne istoty ze sfery sacrum, upiora, wiedźmę, majkę - piękną dziewczynę z rybim ogonem. Bez względu na sytuację ludzie wierzą, że uda im się przechytrzyć nadprzyrodzone istoty, odwrócić urok, spełnić pragnienia. Dwa światy - zwyczajny i nierzeczywisty - potrafią współistnieć w najmniej spodziewanych momentach, by równie nieoczekiwanie przerwać zaistniałą więź. Pozostają wspomnienia, które z czasem zaczynają przypominać sen.
Zobacz pełny opisOdpowiedzialność: | Bolesław Leśmian. |
Hasła: | Dokumenty elektroniczne Bajki i baśnie Literatura polska |
Zawiera: | Zobacz zawartość Czarny kozioł; Jan Tajemnik; Majka; Podlasiak; Wiedźma. |
Adres wydawniczy: | [bez miejsca wydania] : SAGA Egmont, 2020. |
Uwagi: | Tytuł z ekranu tytułowego. Liczba stron 160. |
Forma gatunek: | Ebooki. Proza. |
Wymagania systemowe: | Tryb dostępu: online. |
Skocz do: | Inne pozycje tego autora w zbiorach biblioteki |
Dodaj recenzje, komentarz |
Sprawdź dostępność, zarezerwuj (zamów):
(kliknij w nazwę placówki - więcej informacji)
Notka biograficzna:
Leśmian, Bolesław
Bolesław Leśmian, pierwotnie Bolesław Lesman ur. 22 stycznia 1877[a] w Warszawie, zm. 5 listopada 1937 tamże[1] – polski poeta i prozaik żydowskiego pochodzenia, czołowy przedstawiciel literatury dwudziestolecia międzywojennego, krytyk literacki. Uznany za najbardziej nowatorską, najoryginalniejszą i najbardziej skrajną indywidualność twórczą literatury polskiej XX wieku[2][3][4], u której pośmiertnie dopatrywano się poetyckiego geniuszu[3]; za życia zaś określano epigonem Młodej Polski[4]. Twórca nowego typu ballady. Od jego nazwiska pochodzi termin określający specyficzną [>>]