Biblioteka Publiczna

Do Europy - tak, ale razem z naszymi umarłymi

Autor: Janion, Maria

Notka biograficzna

Do Europy tak, ale razem z naszymi umarłymi - opis wydawcyMaria Janion, autorka wielu dzieł poświęconych polskiej kulturze romantycznej, w książce Do Europy tak, ale razem z naszymi umarłymi - zbiorze szkiców i wywiadów - skupiła się na procesie rozpadu dotychczasowego kulturowego paradygmatu. Odzyskanie niepodległości przez Polskę w roku 1989 i transformacja ustrojowa stały się przyczyną głębokich zmian,

których obserwację umożliwia autorce znajomość historii idei, literatury i wyobraźni. Janion przenikliwie i bezkompromisowo odsłania ciemne strony polskiego dziedzictwa. (...) Tytułowi "nasi umarli" to przede wszystkim Żydzi. Książka Janion, jako dzieło historyka literatury, ma niezwykły klimat. Jest próbą zapoczątkowania pracy żałoby nad utraconą żydowską częścią kultury Polski. Zdaniem autorki pracy tej nie można już dłużej odkładać na później.Culture.plMaria Janion (ur. 1926) - historyczka literatury, profesorka przez lata związana z Instytutem Badań Literackich PAN oraz Uniwersytetem Gdańskim i Uniwersytetem Warszawskim, wybitna znawczyni romantyzmu, jeden z niekwestionowanych intelektualnych autorytetów. Ogłosiła m.in.: Gorączkę romantyczną, Wobec zła, Życie pośmiertne Konrada Wallenroda, Projekt krytyki fantazmatycznej, Czy będziesz wiedział, co przeżyłeś, Kobiety i duch inności, Płacz generała. Eseje o wojnie, Niesamowitą Słowiańszczyznę oraz - wspólnie z Marią Żmigrodzką - Romantyzm i historię i Odyseję wychowania. Goetheańską wizję człowieka w "Latach nauki i latach wędrówki Wilhelma Meistra". Laureatka Nagrody Wielkiej Fundacji Kultury za całokształt twórczości (1989). Mieszka w Warszawie.

Sprawdź dostępność, zarezerwuj (zamów):

(kliknij w nazwę placówki - więcej informacji)

Janion, Maria

Urodzona 24 grudnia 1926 w Mońkach – polska historyczka literatury, idei i wyobraźni, profesor nauk humanistycznych. Badaczka polskiej kultury XIX i XX wieku, nauczyciel akademicki, zawodowo związana m.in. z Instytutem Badań Literackich PAN, Uniwersytetem Gdańskim i Uniwersytetem Warszawskim. Wychowawczyni wielu pokoleń polskich humanistów: pisarzy, publicystów, naukowców, wykładowców akademickich, dziennikarzy, wydawców i nauczycieli. Krytyk literacki, znawczyni polskiego i europejskiego romantyzmu. Uzyskiwała członkostwo m.in. PAN i PAU. Jest autorką kilkudziesięciu książek [>>] i kilkuset studiów, artykułów, szkiców i recenzji. Równolegle do pracy badawczej rozwijała się jej działalność edytorska wydania poezji krajowej, Nie-Boska komedia dla Biblioteki Narodowej oraz redakcyjna – poza licznymi osobnymi pozycjami, jak książki o Grassie czy mistycznym Słowackim, redagowała całe serie wydawnicze: m.in. „Transgresje” i „Obraz Literatury Polskiej”, a od 1978 roku wielotomową, po dziś dzień ukazującą się „Bibliotekę romantyczną”. W latach 1968–1978 pełniła funkcję redaktor naczelnej komitetu redakcyjnego serii IBL Historia i Teoria Literatury. Studia, potem była członkiem komitetu. Była także inicjatorem i organizatorem wielu innych przedsięwzięć naukowych konferencje, sympozja, spotkania. Jej zainteresowania naukowe obejmują nie tylko historię literatury polskiej i obcej ostatnich dwóch stuleci, lecz także dzieje idei, stylów zachowania i postaw społecznych, przemiany wyobraźni symbolicznej, form i kategorii estetycznych, jak również metodologię badań literackich. Szczególne miejsce zajmuje w nich romantyzm.

Źródło: pl.wikipedia.org

---

Inne pozycje tego autora w zbiorach biblioteki: