Zasady metody socjologicznej
Tyt. oryg.: "Regles de la méthode sociologique ".
Autor: Durkheim, Émile
Zasady metody socjologicznej są uzasadnieniem tezy o możliwości naukowej socjologii. Zapoczątkowały systematyczne dociekania nad metodą badań socjologicznych, nad teoretycznymi podstawami nauk społecznych. To właśnie w tej książce Durkheim postulował, by soclog podchodził do przedmiotu swych badań bez emocji, by wyzbył się wyobrażeń, jakie przejął z myślenia potocznego, z panujących
ideologii i dogmatycznych systemów filozoficznych. Zasady metody socjologicznej nie są oczywiście traktatem o metodologii nauk społecznych w dzisiejszym rozumieniu słowa "metodologia", są jednak dokumentem historycznym o pierwszorzędnym znaczeniu, są także ciągle rejestrem żywych problemów naukowych, do których socjologia współczesna powraca i będzie powracać. źródła : http://ksiegarnia.pwn.pl.
Zobacz pełny opis| Odpowiedzialność: | Émile Durkheim ; przełożył Jerzy Szacki. | ||||||
| Seria: | Biblioteka Socjologiczna | ||||||
| Hasła: | Socjologia - metodologia | ||||||
| Adres wydawniczy: | Warszawa : Wydawnictwo Naukowe PWN, 2000. | ||||||
| Wydanie: | Wyd. 2. | ||||||
| Opis fizyczny: | XII, 190, [1] s., ; 21 cm. | Uwagi: | Tyt. oryg.: Les Regles de la méthode sociologique, 1901. Indeks. | Skocz do: | Inne pozycje tego autora w zbiorach biblioteki | Dodaj recenzje, komentarz | |
Sprawdź dostępność, zarezerwuj (zamów):
(kliknij w nazwę placówki - więcej informacji)
CzN nr XXI
ul. Bukietowa 4A
tel. 22 898 30 33
Sygnatura: 343
Numer inw.: 343
Dostępność: tylko na miejscu
Inne wydania tej pozycji w zbiorach biblioteki:
Notka biograficzna:
Durkheim, Émile
Émile Durkheim ur. 15 kwietnia 1858, zm. 15 listopada 1917 – francuski filozof, socjolog i pedagog. Był profesorem w Bordeaux, gdzie w 1895 objął pierwszą w Europie katedrę socjologii, od 1902 wykładał na Sorbonie. Socjologia w ujęciu Durkheima to najważniejsza i najbardziej podstawowa spośród nauk społecznych. Rzeczywistość społeczna jest rzeczywistością sui generis swoistą. Jest ona zewnętrzna w stosunku do jednostki. Jest zawsze przez jednostkę zastana, a jednostka przyswaja ją w procesie socjalizacji. Społeczeństwa nie należy traktować jako sumy jednostek realizm [>>]
Inne pozycje tego autora w zbiorach biblioteki:
