Samobójstwo: studium z socjologii
Tyt. oryg.: "Suicide : étude de sociologie,".
Autor: Durkheim, Émile
Samobójstwo, dzieło z 1897 roku, należy do wielkiej klasyki socjologii. Durkheim odkrył, że natężenie samobójstw zależy od stanu więzi społecznych, integracji i kontroli społecznej. Wykazał, że nawet akt tak osobisty, jak samobójstwo, ostateczne odejście jednostki ze społeczeństwa, jest uwarunkowany społecznie. Przekonał, że istnieje swoista rzeczywistość społeczeństwa i że
socjologia ma własny przedmiot. Samobójstwo jest pierwszą nowoczesną książką socjologiczną: Durkheim połączył obserwację i refleksję, stworzył teorię, która zebrane fakty wyjaśniła i wskazała kierunki przyszłych badań. Od stu lat pokolenia socjologów uczą się z Samobójstwa, na czym polega metoda socjologiczna i jaka jest natura więzi społecznej, czym jest socjologia i czym jest społeczeństwo.
Zobacz pełny opis| Odpowiedzialność: | Émile Durkheim ; przekł. Krzysztof Wakar ; przedm. Antoni Sułek ; red. nauk. Elżbieta Tarkowska. | ||||||||
| Hasła: | Samobójstwo - socjologia Osobowość - cechy - socjologia Psychologia społeczna Społeczeństwo - więź społeczna | ||||||||
| Adres wydawniczy: | Warszawa : Oficyna Naukowa, 2011. | ||||||||
| Opis fizyczny: | 500, [8] s. : il. ; 22 cm. | Uwagi: | Tyt. oryg.: "Le suicide : étude de sociologie" 1897. Indeks. | Powiązane zestawienia: | Samobójstwo | Skocz do: | Inne pozycje tego autora w zbiorach biblioteki | Dodaj recenzje, komentarz | |
Sprawdź dostępność, zarezerwuj (zamów):
(kliknij w nazwę placówki - więcej informacji)
Notka biograficzna:
Durkheim, Émile
Émile Durkheim ur. 15 kwietnia 1858, zm. 15 listopada 1917 – francuski filozof, socjolog i pedagog. Był profesorem w Bordeaux, gdzie w 1895 objął pierwszą w Europie katedrę socjologii, od 1902 wykładał na Sorbonie. Socjologia w ujęciu Durkheima to najważniejsza i najbardziej podstawowa spośród nauk społecznych. Rzeczywistość społeczna jest rzeczywistością sui generis swoistą. Jest ona zewnętrzna w stosunku do jednostki. Jest zawsze przez jednostkę zastana, a jednostka przyswaja ją w procesie socjalizacji. Społeczeństwa nie należy traktować jako sumy jednostek realizm [>>]
Inne pozycje tego autora w zbiorach biblioteki:
