Pupilla : metamorfozy figury drapieżnej dziewczynki w wyobraźni symbolicznej XX wieku
Autor: Przyłuska-Urbanowicz, Katarzyna.
Słowo pupilla oznaczało w łacinie laleczkę, dziewczynkę, sierotę, osobę nieletnią znajdującą się pod czyjąś kuratelą - a zarazem źrenicę, pierwotnie nazywaną tak z powodu maleńkiego obrazu nas samych ("laleczki"), jaki dostrzegamy w oku osoby, na którą patrzymy. Jednak pupato po łacinie również poczwarka, czyli stadium rozwojowe owadów, które podlegają przeobrażeniu
zupełnemu. W miękko brzmiącym słowie pupilla tkwi już zatem zapowiedź radykalnej metamorfozy. Namysł nad figurą dwudziestowiecznej nimfetki to opowieść o tym szczególnym splocie znaczeń; o zaskakującym aliansie etymologii, entomologii i optyki. W masowej wyobraźni wywrotowa fille fatale pojawia się przede wszystkim dzięki Nabokovowskiej Lolicie, choć nie jest to ani pierwsza, ani ostateczna spośród rozlicznych inkarnacji drapieżnej dziewczynki. Małoletnie kochanki wielokrotnie powracają w minionym stuleciu jako autorki anarchistycznych posunięć, językowej rebelii, estetycznych i filozoficznych wybryków, oszustw i pułapek. Ich historie należy dziś być może przeczytać przede wszystkim jako traktaty optyczne, w bohaterkach dostrzec zaś nie tyle ofiary nadużyć, ile ich sprawczynie. Pupilla to bowiem figura inicjacji, patronująca odbieraniu niewinności - intelektualnej, erotycznej, metafizycznej. Figura paradoksalna: mechanizm jej działania opiera się przecież na udawaniu kogoś, kto sam inicjacji potrzebuje. W tym właśnie tkwi jej siła i na tym między innymi polega groza zapowiadanego przez nią doświadczenia.
Zobacz pełny opisOdpowiedzialność: | Katarzyna Przyłuska-Urbanowicz. | ||||||||||
Seria: | Przygody Ciała | ||||||||||
Hasła: | 1901-2000 Kobieta - w sztuce europejskiej Symbolizm - sztuka Sztuka europejska - tematyka - 20 w. | ||||||||||
Adres wydawniczy: | Gdańsk : Wydawnictwo Słowo/Obraz Terytoria, 2014. | ||||||||||
Opis fizyczny: | 323, [5] s. : il. ; 23 cm. Uwagi: | Bibliogr. s. 303-313. Indeks. | Powiązane zestawienia: | Kobieta - w sztuce | Symbolizm Sztuka europejska - tematyka Skocz do: | Inne pozycje tego autora w zbiorach biblioteki | Dodaj recenzje, komentarz | Inne pozycje z serii | |
Sprawdź dostępność, zarezerwuj (zamów):
(kliknij w nazwę placówki - więcej informacji)
CzN nr IV
ul Wiktorska 10
tel. 22 845 00 88
Sygnatura: 54.417
Numer inw.: 54417
Dostępność: tylko na miejscu
Komentarze i rezencje
Serie (cykl) Przygody Ciała należy czytać w określonej kolejności:
ErotyzmBataille`owskie rozróżnienie trzech postaci erotyzmu: erotyzmu ciała, erotyzmu serc i erotyzmu sacrum - jest jednym z podstawowych pojęć współczesnej antropologii. W pierwszym przypadku człowiek odnajduje swój pierwotny związek z przyrodą przede wszystkim za sprawą erotycznego upojenia, które jest chwilowym unicestwieniem granic [...] |
Pupilla : metamorfozy figury drapieżnej dziewczynki w wyobraźni symbolicznej XX wiekuSłowo pupilla oznaczało w łacinie laleczkę, dziewczynkę, sierotę, osobę nieletnią znajdującą się pod czyjąś kuratelą - a zarazem źrenicę, pierwotnie nazywaną tak z powodu maleńkiego obrazu nas samych ("laleczki"), jaki dostrzegamy w oku osoby, na którą patrzymy. Jednak pupato po łacinie również poczwarka, czyli stadium [...] |
Ciało - poza innością i tożsamością : trzy figury ciała w filozofii współczesnejCiało jako inny, obcy, wykluczony, ciało jako przestrzeń napięcia między tożsamością a innością, ciało poza innością i tożsamością. Ciało-tekst - otwarte. Ciało o zmiennej intensywności, bez ustanku pulsujące między tym, co obce a tym, co toż-same. Ciało ustanawiające granice, by w kolejnym kroku je znieść, mówiące: [...] |