Biblioteka Publiczna

Muchy króla Apsika : [Dokument dźwiękowy] : słuchowisko

Autor: Marianowicz, Antoni

Notka biograficzna

"Choć źli królowie nie są rzadcy, nie znano dotąd władcy, co by tak straszne robił piekło!" O tak, król Michał była bardzo srogim władcą: łamał krzesełka, tłukł naczynia, a wszyscy dworzanie drżeli przed nim ze strachu. Pewnego dnia podczas wygłaszania przemówienia król zaczął kichać. A co było powodem złego humoru Apsika? Dowiecie się z naszej bajki.

Sprawdź dostępność, zarezerwuj (zamów):

(kliknij w nazwę placówki - więcej informacji)

Marianowicz, Antoni

Antoni Marianowicz, właściwie Kazimierz Jerzy Berman ur. 23 grudnia 1923[1] albo 4 stycznia 1924 w Warszawie, zm. 3 czerwca 2003 tamże – polski poeta, prozaik, dramaturg, tłumacz i satyryk. Tworzył głównie formy satyryczne: wiersze, utwory estradowe, opowiadania; wydał kilkanaście zbiorów ze swoją twórczością. Napisał, przetłumaczył lub zaadaptował na scenę 45 utworów, wśród których można znaleźć można takie tytuły jak: Arszenik i stare koronki, Madame Sans-Gene, My Fair Lady, Hello Dolly!, Zorba. Przełożył na język polski humoreski i opowiadania Marka Twaina, [>>] purnonsensowe wiersze Edwarda Leara i Lewisa Carrolla, a także Alicję w Krainie Czarów – w jego twórczości, zarówno translatorskiej, jak i własnej, sporą część stanowiły utwory dla dzieci. Antoni Marianowicz jest także autorem wspomnień: Pchli targ WRiTV, Warszawa 1991, Życie surowo wzbronione Czytelnik, Warszawa 1995, Polska, Żydzi i cykliści. Dziennik roku przestępnego 1996 Iskry, Warszawa 1999, Wyciąg na szklaną górę. Dziennik roku przestępnego 2000 Sens, Poznań 2002.

Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Antoni_Marianowicz

---

Inne pozycje tego autora w zbiorach biblioteki: