Biblioteka Publiczna

Obraz, przestrzeń, popkultura : inspiracje badawcze w polu pedagogiki społecznej

fragment ze wstępu Książka ta jest zbiorem tekstów, które - naszym zdaniem - mogą zainspirować badaczy, lokujących swoje poszukiwania w polu pedagogiki społecznej. Do nich głównie adresowana jest ta książka, z myślą o nich stworzony został ten zbiór wypowiedzi kilkunastu autorów. Na kilka sposobów dość ściśle wiążą się one ze sobą, choć pogrupowane są w trzech

kategoriach, kształtujących trzyczęściową strukturę książki: Obraz, Przestrzeń, Popkultura. Jednym z nich jest logika związku zagadnień, analizowanych przez poszczególnych autorów. Wynika z niej, że nie można wyodrębnić tekstu, który - mieszcząc się w problematyce kultury masowej (popkultu-ry) - nie dotykałby zagadnienia obrazu czy przestrzeni; i zależność ta działa we wszystkich możliwych kierunkach. W sposób oczywisty więc teksty są spójne, a dokonany podział - umowny. Umowność ujawnia się również we włączeniu wszystkich zebranych w tomie wypowiedzi w "pole pedagogiki społecznej". Z tytułu bowiem można by było wywnioskować, że wypowiadający się tu autorzy (wśród nich socjolog, fizyk, informatyk, psychiatra, artysta plastyk, architekt, językoznawca, filolog polski oraz angielski) przeprowadzili swoje badania w celu zainspirowania pedagogów społecznych albo też dla włączenia ich własnych dokonań w obszar pedagogicznych penetracji badawczych. Nie o to, rzecz jasna, chodzi. O co zatem? W jakim celu zebraliśmy takie właśnie teksty i wyodrębniliśmy jednak wymienione powyżej trzy kategorie, grupując w nich wybrane teksty? Intencją było tu osiągnięcie zakładanego efektu wielokierunkowej inspiracji, która może dokonać się m.in. przez znaczące zetknięcia, przez - czasem zaskakujące - umieszczanie pod nowym szyldem treści, tradycyjnie przypisywanych innemu; przez coś, co można nazwać - charakterystycznym dla metafory - mieszaniem rejestrów.Można więc powiedzieć, że konstrukcję tej książki oparliśmy na ufności w działanie metafory, nawiązując do jej poznawczej, komunikacyjnej i twórczo inspirującej siły, dowiedzionej między innymi przez semiotyków (np. Borys Uspienski), czy teoretyków twórczości (np. Edward Nęcki).

Sprawdź dostępność, zarezerwuj (zamów):

(kliknij w nazwę placówki - więcej informacji)