Túpac Amaru II
Autor: Molenda, Jarosław
W obronie Indian ogłosił się... cesarzem Inków!Historia jednego z najbardziej niezwykłych bohaterów Ameryki Południowej - Gabriela Condorcanqui (1740-1781). Dobrze wykształcony Gabriel był bogatym obszarnikiem, właścicielem pól koki i wielkich stad bydła. Gorący patriota, walczący o równouprawnienie Indian, ciemiężonych przez Hiszpanów, stanął na czele wielkiego antyhiszpańskiego powstania,
ogłaszając się cesarzem Inków i przybierając imię swego wielkiego poprzednika. Schwytany, nim został stracony, musiał przyglądać się egzekucji żony i synów. Opowieść o niezwykłym zrywie ku wolności na świetnie opisanym tle epoki.
Zobacz pełny opisOdpowiedzialność: | Jarosław Molenda. | ||||||||||
Hasła: | Túpac Amaru, José Gabriel (1740-1781) - biografia Inkowie - 16-18 w. Powstanie 1780 r. Tupaka Amaru Indianie - historia - Ameryka Południowa Kolonializm - historia Hiszpania - kolonie - Peru - 16-18 w. Peru - historia - 16-18 w. | ||||||||||
Adres wydawniczy: | Warszawa : Świat Książki, 2010. | ||||||||||
Opis fizyczny: | 415, [1] s., [16] s. tabl. : il. (w tym kolor.) ; 21 cm. Uwagi: | Na okł.: Dziedzic tradycji Inków. Publ. klubu Świat Książki nr 6609. Bibliogr. s. 392-399. Indeks. | Forma gatunek: | Książki. | Powiązane zestawienia: | Kolonializm | Inkowie Skocz do: | Inne pozycje tego autora w zbiorach biblioteki | Dodaj recenzje, komentarz | |
Sprawdź dostępność, zarezerwuj (zamów):
(kliknij w nazwę placówki - więcej informacji)
Notka biograficzna:
Molenda, Jarosław
Polski pisarz, publicysta i podróżnik. Absolwent filologii klasycznej Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Członek South American Explorers i Polskiego Klubu Przygody, w ciągu ćwierć wieku odwiedził cztery kontynenty i kilkadziesiąt krajów. W latach 1996-1997 był w kolegium redakcyjnym „Encyklopedii Geograficznej Świata”. W 2008 roku wraz z Romanem Warszewskim dotarł do ostatniej stolicy Inków – Vilcabamby, czego pokłosiem była książka Tupac Amaru II 2010, a także artykuły w „Globtroterze” 2009, nr IV, „Żyj długo” 2009, nr 5, „Archeologii Żywej” [>>]