Biblioteka Publiczna

Bracia syjamscy z San Diego

Autor: Krasiński, Janusz

Notka biograficzna

Dwóch szesnastolatków z warszawskiego Mariensztatu, których drogi życia rozeszły się wskutek wojny, odnajduje się przez Internet. Pierwszy, nigdy nie był w Stanach Zjednoczonych, drugi mieszka w San Diego. Zaprasza kolegę. Czy po przeszło pół wieku poznają się i czy okażą się równie bliscy? Niegdyś, za niemieckiej okupacji, obaj byli czynni w ruchu oporu, czy teraz nie stanowią dla siebie zagrożenia? Nic o sobie

nie wiedzą. Co robili w czasach komunizmu, kim wówczas byli? Ale tu w Ameryce to bez znaczenia, jedno jest ważne - stanowią sensację. Sześćdziesiąt dwa lata rozłąki to jest rekord! Udzielają wywiadów prasie, opowiadają dziennikarzom swoje życiorysy. Nie zawsze z sobą pogodzeni przemierzają okolice SanDiego: parki wodne z delfinami, orkami, plaże nad oceanem, gdzie spacerowała Helena Modrzejewska, rezerwat Indian. Kolega z Polski przeżywa szok zderzenia nieprzystających do siebie światów.

Sprawdź dostępność, zarezerwuj (zamów):

(kliknij w nazwę placówki - więcej informacji)

Krasiński, Janusz

Janusz Andrzej Krasiński, właściwie Janusz Krasny-Krasiński ur. 5 lipca 1928 w Warszawie, zm. 14 października 2012 tamże – polski prozaik, dramatopisarz, reportażysta, autor słuchowisk radiowych i adaptacji teatralnych. Powrócił do Warszawy. Pracował w drukarni przy ul. Marszałkowskiej, a także jako zastępca magazyniera w przedsiębiorstwie „Arged”. Zadebiutował w 1956 na łamach „Po prostu” nr 39; wiersz pt. Karuzela i tygodnika „Przegląd Kulturalny” nr 49; opowiadanie pt. Potworek. Podjął współpracę z redakcją tygodnika „Współczesność” w latach 1958–1963, [>>] 1965–1966, 1968, 1969. W latach 1960–1966 był reporterem i redaktorem w Redakcji Słuchowisk Teatru Polskiego Radia. W 1964 przebywał na stypendium Ministerstwa Kultury i Sztuki w Holandii. W 1965 należał do Rady Artystycznej Studenckiego Teatru „Hybrydy”. W latach 1966–1975 prowadził dział prozy w warszawskim tygodniku „Kultura”. Od 1975 r. został członkiem redakcji miesięcznika „Dialog”, a także recenzentem i doradcą Zespołu Filmowego „Iluzjon” do 1979. Od 1991 członek redakcji pisma „Théâtre en Pologne”. Członek Związku Literatów Polskich 1960–1983; od 1963 r. członek Zarządu Głównego, w latach 1978–1980 wiceprezes Zarządu Głównego, ponadto przewodniczący Komisji Domów Pracy Twórczej ZLP oraz wiceprezes Klubu Dramatopisarzy przy ZLP w latach 1971–1983, Polskiego PEN Clubu 1965-2012, Stowarzyszenia Filmowców Polskich. Od 1983 członek Polskiego Ośrodka Międzynarodowego Instytutu Teatralnego ITI; w latach 1987–1990 przewodniczący Polskiej Sekcji Dramatopisarzy, od 1993 członek Zarządu. W latach 1995–2012 członek Stowarzyszenia Pracowników Rozgłośni Polskiej Radia Wolna Europa obecnie Stowarzyszenia Pracowników, Współpracowników i Przyjaciół Rozgłośni Polskiej Radia Wolna Europa Imienia Jana Nowaka-Jeziorańskiego. Od 2005 do 2008 prezes Stowarzyszenia Pisarzy Polskich, w latach 2008–2012 prezes honorowy Stowarzyszenia. Od 2008 był także członkiem jury Nagrody Mediów Publicznych w dziedzinie literatury pięknej Cogito. Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski 1974 i Złotą Odznaką „Za Pracę Społeczną dla m. Krakowa” 1975.

Źródło: wikipedia.org

---

Inne pozycje tego autora w zbiorach biblioteki: