Biblioteka Publiczna

Źródło : wybór

Autor: Hillar, Małgorzata

Notka biograficzna

Sprawdź dostępność, zarezerwuj (zamów):

(kliknij w nazwę placówki - więcej informacji)

Hillar, Małgorzata

Mał­go­rza­ta Hil­lar uro­dzi­ła się jako Ja­ni­na Kry­sty­na Hil­lar 19 sierp­nia 1925 roku w Pie­sie­ni­cy. Po wy­sie­dle­niu z Ge­ne­ral­nej Gu­ber­ni za­miesz­ka­ła wspól­nie z mat­ką i bra­tem w Żyrar­do­wie. Oj­ciec jako woj­sko­wy tra­fił do obo­zu w Stut­tho­fie, skąd po­wró­cił do­pie­ro, gdy na­stą­pi­ło wy­zwo­le­nie. Po­cząt­ki jej na­uki mia­ły miej­sce w gim­na­zjum w Sta­ro­gar­dzie Gdań­skim. Dzie­cię­ce pró­by po­etyc­kie, któ­re po­dej­mo­wa­ła, za­cho­wa­ły się w dzie­le Wierszyki ułożone [>>] przez Janeczkę Hillarównę. Pod­czas oku­pa­cji nie­miec­kiej uczęsz­cza­ła na taj­ne kom­ple­ty w sto­li­cy. Z cza­sem roz­po­czę­ła stu­dia na Wy­dzia­le Pra­wa Uni­wer­sy­te­tu War­szaw­skie­go. Za­rob­ko­wo pra­co­wa­ła w Urzę­dzie Ziem­skim w Byd­gosz­czy oraz jako tłu­macz­ka po­ezji ra­dziec­kiej i ku­bań­skiej. De­biu­tanc­ki utwór Mał­go­rza­ty Hil­lar Słowa uka­zał się w 1995 roku w cza­so­pi­śmie „Nowa Kul­tu­ra”. Pierw­szy to­mik po­etyc­ki uka­zał się na ryn­ku dwa lata póź­niej, w 1957 roku, a jego ty­tuł brzmiał Gliniany dzbanek. Współ­pra­co­wa­ła z cza­so­pi­sma­mi: „Zwier­cia­dło”, „Twór­czość” czy „Przed­po­le”. Od 1959 roku na­le­ża­ła do Związ­ku Li­te­ra­tów Pol­skich. Od 1963 roku była żoną kry­ty­ka li­te­rac­kie­go Zbi­gnie­wa Bień­kow­skie­go. Wspól­nie z nim oraz no­wo­na­ro­dzo­nym sy­nem wy­ru­szy­ła do Sta­nów Zjed­no­czo­nych na sty­pen­dium na­uko­we. Ra­zem spo­ro po­dró­żo­wa­li, szcze­gól­nie po Eu­ro­pie. W tym cza­sie po­wsta­ło kil­ka to­mi­ków po­ezji: Prośba do macierzanki 1959, Krople słońca 1961 czy Czekanie na Dawida 1967. W 1970 roku roz­wio­dła się z mę­żem, z czym so­bie nie ra­dzi­ła, co skoń­czy­ło się cho­ro­bą al­ko­ho­lo­wą. Dzię­ki po­mo­cy bli­skim i przy­ja­cio­łom wy­da­ła ko­lej­ny to­mik za­ty­tu­ło­wa­ny po pro­stu Poezje. Jej twór­czość cha­rak­te­ry­zo­wa­na była jako po­łą­cze­nie sty­li­sty­ki Tadeusza Różewicza i de­li­kat­nej es­te­ty­ki Marii Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej. Przez kil­ka lat po­zo­sta­wa­ła nie­ak­tyw­na. U schył­ku ży­cia uda­ło się jej na­pi­sać jesz­cze je­den tom – Gotowość do zmartwychwstania. Kil­ka ty­go­dni póź­niej, 30 maja 1995 roku zmar­ła w War­sza­wie.

Źródło: poezja.org