Biblioteka Publiczna

Mio, mój Mio

Tytuł oryginału : "Mio, min Mio ".

Autor: Lindgren, Astrid

Notka biograficzna

Samotny dziewięcioletni Bosse chciałby mieć prawdziwy dom, przede wszystkim jednak chciałby odnaleźć tatę. To marzenie się spełnia, gdy chłopiec trafia do Krainy Dalekiej. Tam odkrywa, że ma na imię Mio i jest zaginionym synem króla.Pewnego dnia dowiaduje się, że nad jego losem ciąży przepowiednia sprzed tysięcy lat. Razem z wiernym przyjacielem Jum-Jumem oraz cudownym koniem Miramisem wyrusza więc w

niebezpieczną podróż, by rozprawić się z okrutnym rycerzem Kato, porywaczem dzieci. Tylko chłopiec królewskiej krwi może go pokonać. To wydanie klasycznej powieści Astrid Lindgren z nowymi, kolorowymi ilustracjami szwedzkiego artysty Johana Egerkransa zachwyci wszystkich czytelników.

Sprawdź dostępność, zarezerwuj (zamów):

(kliknij w nazwę placówki - więcej informacji)

Lindgren, Astrid

Urodzona: 14 listopada 1907. Zmarła: 28 stycznia 2002. Szwedzka autorka literatury dziecięcej. Urodzona w rodzinie zamożnego chłopa, Samuela Augusta Ericssona i Hanny z domu Jonsson, dorastała w gospodarstwie Näs na skraju Vimmerby w Smalandii, razem z trójką rodzeństwa i rodzicami. Była drugim w kolejności dzieckiem. Naukę szkolną rozpoczęła w wieku 7 lat; gdy miała 13 lat, jedno z jej wypracowań ukazało się w „Gazecie Wimmerby”. W wieku 16 lat zdała egzamin końcowy w gimnazjum z celująca oceną ze szwedzkiego. Rok później zaproponowano jej pracę w „Gazecie Wimmerby”; [>>] była korektorką i pisała krótkie notki i reportaże. W wieku 18 lat zaszła w ciążę, w małej miejscowości był to prawdziwy skandal. Astrid wyjechała do Sztokholmu, gdzie zapisała się na kursy stenografii i maszynopisania przy szkole handlowej Bar-Lock; ukończyła je wiosną 1927 roku. Eva Andén, adwokat broniąca praw kobiet, pomogła jej i Astrid mogła urodzić syna Larsa w Kopenhadze w Righospitalet, jedynym szpitalu w Skandynawii, gdzie odbierano porody bez informowania o tym władz; znalazła jej też rodzinę, u której Astrid mogła mieszkać do rozwiązania które nastąpiło w grudniu 1926 i która stała się potem również zastępczą rodziną jej synka pani Stevens. Po ukończeniu kursów maszynopisania zatrudniła się na stanowisku prywatnej sekretarki w dziale radiowym Szwedzkiej Centrali Księgarskiej, a jej szefem został Torsten Lindfors. Następnie została asystentką redaktora w Królewskim Klubie Automobilowym, gdzie poznała swojego szefa i przyszłego męża, Sture Lindgrena. W grudniu 1929 roku pani Stevens, chora na serce, nie mogła już dłużej opiekować się Larsem, Astrid zabrała go do Sztokholmu, a w maju 1930 roku umieściła go u swoich rodziców w Näs.

Źródło: lubimyczytać.pl

---

Inne pozycje tego autora w zbiorach biblioteki: