Biblioteka Publiczna

Dziennik wojenny : (22 III 1942-31 III 1944)

Autor: Czapski, Józef

Notka biograficzna

Dziennik wojenny (1942-1944) - opis wydawcy. Józef Czapski należy do najważniejszych polskich malarzy i pisarzy. Jest także niezwykłym świadkiem historii XX wieku. Publikowane po raz pierwszy dzienniki Józefa Czapskiego prowadzone w latach 1942-1944 po wyjściu z sowieckiego obozu, podczas wędrówki z Armią Andersa, to nie tylko dzienniki malarza i pisarza, ale i żołnierza. Prowadzenie dziennika Czapski nazywał kontrolą oddechu

dnia. Codzienny rytuał zapisywania i rysowania był dla niego równie ważny jak kontakt z ludźmi, a rozłąka z dziennikiem równie bolesna jak rozstanie z bliskimi. W dzienniku miały początek wszystkie jego szkice literackie i obrazy. Zeszyty wypełnione rysunkami i niemal hieroglificznymi zapiskami były repozytorium pamięci i inspiracji malarskich. Wyjątkowe dzieło literackie i bezcenne świadectwo historyczne: zapis wyjścia polskich żołnierzy z ZSRR, z nieludzkiej ziemi i ich tułaczki przez Bliski Wschód aż do Włoch. Kronika codzienności i malarskich inspiracji. Sprawozdanie ze szkoły uczuć, z miłości i cierpienia. Opis tworzących się w armii więzi przyjaźni, które doprowadzą do powstania paryskiej Kultury. Także niezwykły dziennik lektury pisarzy francuskich, angielskich i rosyjskich: dowód miłości do literatury i jej znaczenia w radzeniu sobie z wojną i jej okropnościami, z samotnością, wygnaniem i rozpaczą. Wydanie zbiega się ze szczególnym zainteresowaniem Józefem Czapskim na świecie: w USA nakładem New York Review of Books ukazał się właśnie tom jego esejów o Rosji, a dwa lata wcześniej przekłady Na nieludzkiej ziemi, Prousta w Griazowcu (wykładów o Prouście prowadzonych przez Czapskiego w sowieckim obozie) i monumentalna biografia Józefa Czapskiego pióra Erica Karpelesa, której przekład ukazał się także we Francji. W 2021 w Szwajcarii pokazywano wystawę jego malarstwa. Jest to pierwsza edycja dziennika Czapskiego bez cenzury i skrótów, a także pierwsza edycja pośmiertna. Dotychczasowe wydanie dzienników z różnych lat Wyrwane strony było zbiorem fragmentów publikowanych na łamach paryskiej Kultury, Zeszytów Literackich i ResPubliki przygotowanych przez autora do druku.

Sprawdź dostępność, zarezerwuj (zamów):

(kliknij w nazwę placówki - więcej informacji)

Czapski, Józef

Józef Maria Franciszek Czapski herbu Leliwa właśc. hrabia Hutten-Czapski, przydomka i tytułu nie używał, ps. „Marek Sienny”, „J. Cz.”, „jcz”, ur. 3 kwietnia 1896 w Pradze, zm. 12 stycznia 1993 w Maisons-Laffitte – polski artysta malarz i pisarz, major Wojska Polskiego. Syn hr. Jerzego Hutten-Czapskiego 1861–1930 i Józefy Leopoldyny z hr. Thun-Hohenstein 1867–1903, wnuk hr. Emeryka Huttena-Czapskiego i hr. Friedricha Thuna, brat Marii Czapskiej. Rozpoczął studia prawnicze w Petersburgu. We wrześniu 1917 na krótko w 1 pułku ułanów Kr wieckich, formowanym w Mińsku. [>>] W październiku 1918 zapisał się do warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych, wkrótce potem wyjechał do Petersburga z misją poszukiwania zaginionych ułanów 1 p.uł. Walczył w wojnie polsko-bolszewickiej i otrzymał Order Virtuti Militari. W latach 1921–1924 kontynuował naukę w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych, m.in. u Józefa Pankiewicza. Od 1924 do 1931 przebywał z grupą kapistów m.in. z Janem Cybisem i Zygmuntem Waliszewskim w Paryżu. W latach 30. w Warszawie, współpracował m.in. z „Głosem Plastyków” i „Wiadomościami Literackimi”.

Źródło: pl.wikipedia.org

---

Inne pozycje tego autora w zbiorach biblioteki: