Biblioteka Publiczna

Listy 1944-1950

Autor: Iwaszkiewicz, Anna

Notka biograficzna

Anna i Jarosław Iwaszkiewiczowie. Listy 1944-1950 - opis wydawcyTom zawiera 162 listy Anny i Jarosława Iwaszkiewiczów z lat 1944-1950 i obejmuje całą zachowaną korespondencję z tego okresu. Pierwszy powojenny tom jest kontynuacją edycji listów z lat 1922-1939. Tom został przygotowany do druku przez znakomitą znawczynię epistolografii Iwaszkiewiczów - Ewę Cieślak, edytorkę korespondencji międzywojennej.Lata wojny

Iwaszkiewiczowie spędzili na Stawisku, dopiero w jej końcowych miesiącach i zaraz po zakończeniu działań wojennych powrócili do tradycji stałego pisania do siebie w czasie wyjazdów związanych z zawodowymi i rodzinnymi obowiązkami. Ten tom jest pierwszym z planowanej do wydania pełnej korespondencji z lat 1944-1979, dokumentującej życie rodzinne, domowe, artystyczne i literackie jednego z najlepszych polskich pisarzy XX wieku, aktywnego społecznie w Polsce i zaangażowanego w różne przedsięwzięcia europejskie. Listy pokazują uczucia łączące Iwaszkiewiczów i charakter ich związku, który trwał 57 lat. Portretują nie tylko Jarosława, ale i Annę, osobę uzdolnioną artystycznie i literacko, a jednocześnie konkretną, praktyczną, zajmującą się tłumaczeniami literackimi, domem i gospodarstwem. Wątki ukazujące aktywny udział Jarosława Iwaszkiewicza w powojennym życiu literackim i społecznym Polski, z narzuconym jej ustrojem politycznym, ujawniają konteksty ważne dla zrozumienia nastrojów i procesów społecznych tego czasu, a także pomagają lepiej poznać i rozumieć twórczość Iwaszkiewicza. Jak napisała prof. Grażyna Borkowska: "Już dla samej historii małżeńskiej, okraszonej tysiącem drobiazgów z życia wziętych, korespondencja ta jest warta publikacji".W Listach pojawia się cała plejada pisarzy, muzyków i działaczy - z kraju, emigracji i z zagranicy, bliższych i dalszych znajomych obojga Iwaszkiewiczów - aktywnych w różnych sferach krajowego i międzynarodowego życia artystyczno-literackiego. Znaczna część korespondencji dotyczy też podróży obojga małżonków. W korespondencji nie dokonano żadnych skrótów. Publikacja jest opatrzona licznymi przypisami, ułatwiającymi zrozumienie intencji autorów, kontekstów towarzyskich, rodzinnych, politycznych czy literackich oraz przybliżającymi pewne wydarzenia kulturalne i polityczne, a także dyskusje literackie.

Sprawdź dostępność, zarezerwuj (zamów):

(kliknij w nazwę placówki - więcej informacji)

Iwaszkiewicz, Anna

Anna Iwaszkiewiczowa, z domu Lilpop, pseud. Adam Podkowiński ur. 17 grudnia 1897 w Brwinowie, zm. 23 grudnia 1979 w Stawisku – polska pisarka i tłumaczka, żona pisarza Jarosława Iwaszkiewicza. Była córką bogatego przemysłowca Stanisława Wilhelma Lilpopa. Gdy miała 4 lata jej matka Jadwiga ze Stankiewiczów porzuciła męża i rodzinę dla pianisty Józefa Śliwińskiego. Od tej pory wychowywał ją ojciec i ciotka Aniela z Lilpopów Pilawitzowa, a matce zabroniono kontaktów z córką. Od 1915 do 1918 przebywała z ojcem w Rosji Moskwa i Kijów. Ten pobyt przyczynił się do ukształtowania [>>] jej talentu literackiego: studiowała w moskiewskiej Wszechnicy Polskiej, uczyła się języków obcych, interesowała muzyką i teatrem. W Rosji zapoznała się z twórczością Skriabina, który stał się jej ulubionym kompozytorem i którego muzykę propagowała w Polsce, m.in. organizując koncerty muzyki Skriabina w Warszawie. 12 września 1922, przezwyciężając początkowy opór ojca, poślubiła Jarosława Iwaszkiewicza wówczas początkującego poetę. Dla Iwaszkiewicza zerwała kilkuletnie narzeczeństwo z księciem Krzysztofem Radziwiłłem. To małżeństwo ułatwiło jej kontakt ze środowiskiem artystycznym i literackim. Urodziła córki: Marię i Teresę. Była kobietą wrażliwą i skomplikowaną o orientacji biseksualnej, zdominowaną przez męża, który nie krył przed nią swoich homoseksualnych upodobań. Cierpiała na depresję i problemy psychiczne. Coraz bardziej szukała oparcia w żarliwej religijności katolickiej. Przez wiele lat pisała Dzienniki, które pokazują jej talent i niebanalną osobowość. Małżeństwo z Iwaszkiewiczem okazało się udane, co potwierdził sam pisarz: „Właściwie mówiąc, nasze małżeństwo jest bardzo szczęśliwe, chyba najszczęśliwsze ze wszystkich, jakie znałem, bez żadnych wielkich dziur” 9 IV 1966, „Zostaje we mnie uczucie radości i wdzięczności dla Hani [Anny], która stała się taka nudna i nieznośna, ale jest taka jedyna na świecie, gdybym jej nie spotkał, to co bym ja robił?” 25 III 1974. W czasie okupacji pomagała polskim Żydom, organizując ucieczki z getta i ukrywając ich w Stawisku. Za tę działalność została 21.01.1988 wraz z mężem uhonorowana medalem Sprawiedliwy wśród Narodów Świata. Za życia opublikowała niewiele, głównie eseje na temat twórczości Marcela Prousta, Josepha Conrada i Thomasa Manna częściowo pod pseudonimem. Tłumaczyła głównie literaturę francuską Marcel Proust, Michel Butor, Alain-Fournier, Juliusz Verne oraz literaturę anglojęzyczną Thomas Marton i Alfred North Whitehead. Pod koniec życia wydała książkę Nasze zwierzęta 1978. Jej najwybitniejszym dziełem są Dzienniki i wspomnienia wydane 2000, zawierające cenne opisy życia w okresie międzywojennym oraz wspomnienia m.in. o Karolu Szymanowskim – krewnym męża Anny.

Źródło: pl.wikipedia.org

---

Inne pozycje tego autora w zbiorach biblioteki: