Czerwone tarcze
Autor: Iwaszkiewicz, Jarosław
Książę Henryk Sandomierski, syn Bolesława Krzywoustego wyrusza w podróż przez Europę. Zostawia za sobą rozbitą na dzielnice Polskę targaną konfliktami między pomniejszymi możnymi i władcami rządnymi zwiększenia swoich wpływów. Podczas wędrówki odwiedza przepełnione cichym dostojeństwem klasztory, tętniące życiem zamki i stojący na skraju żałoby dwór cesarski. Udaje
się również do Rzymu, do Palermo, a stamtąd - do Ziemi Świętej, gdzie ramię w ramię walczy z templariuszami, a nawet przyjmuje połowiczne święcenia zakonne. Przez lata i kilometry drogi bezustannie towarzyszy mu wizja korony i tego, co symbolizuje - Polski scalonej w silny, suwerenny organizm państwowy rządzony żelazną, ale sprawiedliwą ręką jednego władcy. Kiedy książę wraca do Sandomierza, ma już ułożony plan działania i mimo trudności stara się wcielać go w życie. Czy Henryk posiada wystarczającą charyzmę, by żelazną ręką ująć ster władzy? Czy potrafi zdobyć się na okrucieństwo i bezwzględność, na powielenie bratobójczych zbrodni? Jakie są powinności władcy i gdzie leży racja stanu? Na podstawie wewnętrznych zmagań bohatera Iwaszkiewicz formułuje tezę, że o biegu historii decyduje człowiek i nawet najważniejsze decyzje na szczeblu państwowym mają podłoże psychologiczne. Powyższy opis pochodzi od wydawcy.
Zobacz pełny opis| Odpowiedzialność: | Jarosław Iwaszkiewicz. | ||||||||
| Hasła: | 1101-1200 Powieść | ||||||||
| Adres wydawniczy: | Warszawa : Marginesy, 2021. | ||||||||
| Wydanie: | Wydanie pierwsze w tej edycji. | ||||||||
| Opis fizyczny: | 418, [6] stron ; 21 cm. | Forma gatunek: | Książki . Proza. | Powstanie dzieła: | 1934 r. | Skocz do: | Inne pozycje tego autora w zbiorach biblioteki | Dodaj recenzje, komentarz | |
Sprawdź dostępność, zarezerwuj (zamów):
(kliknij w nazwę placówki - więcej informacji)
Notka biograficzna:
Iwaszkiewicz, Jarosław
pseudonim Eleuter ur. 20 lutego 1894 w Kalniku, zm. 2 marca 1980 w Warszawie – polski prozaik, poeta, eseista, tłumacz i librecista, współtwórca grupy poetyckiej Skamander, współpracownik „Wiadomości Literackich”, w latach 1955–1980 redaktor naczelny miesięcznika literackiego „Twórczość”, w latach 1959–1980 prezes Związku Literatów Polskich; dyplomata, w latach 1952–1980 poseł na Sejm PRL. Czterokrotnie nominowany do Nagrody Nobla w dziedzinie literatury 1957, 1963, 1965, 1966[1][2][3]. Budowniczy Polski Ludowej, Sprawiedliwy wśród Narodów Świata.
Źródło: wikipedia.org
Inne pozycje tego autora w zbiorach biblioteki:
![Okładka książki Brzezina i inne opowiadania [E-book ] 7](okladki/ISBN/8307/8307033497.jpg)
