APOLLINAIRE GUILLAUME czyt. apoliner giujom, 1880-1918. Właściwie Wilhelm Apollinaris de Kostrowicki. Awangardowy poeta francuski. Po matce, Angelice Kostrowickiej, wywodził się z rodziny polskiej zamieszkującej okolice Nowogródka. Od 16-tego roku życia przebywał wraz z młodszym bratem, Albertem, z dala od matki, która nie cieszyła się najlepszą sławą, prowadziła rozwiązły tryb życia i oddawała się ulubionym rozrywkom w kasynie w Monte Carlo, a później mieszkała wraz ze swym przyjacielem w Paryżu. W wieku 19 lat przyszły poeta zaczął się samodzielnie utrzymywać, na [>>] jakiś czas zatrudnił się w redakcji pisemka giełdowego i pełnił funkcję sekretarza, potem, w 1901 r., przybył do Nadrenii, gdzie został nauczycielem córki bogatych właścicieli ziemskich. Stamtąd podróżował do Niemiec i Czech, z tego okresu pochodzą również jego pierwsze wiersze zwane reńskimi.W 1902 r. Apollinaire przeniósł się do Paryża, gdzie zatrudnił się w banku. Po bankructwie tej instytucji został redaktorem pisma "Przewodnik Rentiera", następnie zajmował się przeglądaniem prasy dla dzienników, robieniem wycinków z gazet obcojęzycznych, a także twórczością poetycką i pisarską. Ponadto skupiał wokół siebie środowisko artystyczne Paryża, wraz z przyjaciółmi zakładał pisma literackie, współpracował m.in. z ważnym wówczas czasopismem "Mercure de France", brał udział w spotkaniach literackich, nawiązał znajomości z wybitnymi malarzami, poetami i pisarzami, m.in. z Picassem, Jacobem, Braqueem, Jarrym. Prowadził nieustabilizowany tryb życia, nawiązał wiele romansów, w tym z malarką Marie Laurencin, z którą spędził wiele lat swego życia, a także z Luizą de Coligny-Châtillon, utrwaloną w jego poezji jako Lou.
W 1913 r. ukazał się pierwszy tomik poezji Apollinairea pt. Alkohole, zaraz po tym poeta ogłosił swój manifest futurystyczny pt. Antytradycja futurystyczna swe teksty - tzw. ideogramy - układał graficznie w bardzo oryginalny sposób, na kształt różnych przedmiotów. W czasie I wojny światowej zgłosił się na ochotnika do wojska, służył w artylerii, potem w pi cie i uzyskał rangę oficera. Z tego okresu pochodzi wiele wierszy-ideogramów o charakterze miłosnym, które krążyły wśród żołnierzy i przyjaciół poety. W 1916 r. Apollinaire został zraniony w głowę odłamkiem niemieckiego pocisku. Po operacji został zwolniony ze służby i wrócił do Paryża. Tam w dalszym ciągu zajmował się działalnością literacką, napisał, a następnie wystawił w 1917 r. burleskę Piersi Tyrezjasza, którą nazwał "sztuką surrealistyczną" był twórcą terminu "surrealizm". Na skutek przebytych operacji i przeżyć wojennych jego stan zdrowia stale się pogarszał. Z biegiem czasu pisanie sprawiało mu trudność. W 1918 r. ożenił się z młodą mieszkanką Lotaryngii, Jacqueline Kolb. W parę miesięcy później zachorował na grypę i zmarł.
![Okładka książki Jedenaście tysięcy pałek, czyli Miłostki pewnego hospodara [Dokument dźwiękowy] / Guillaume Apollinaire ; przełożył Marek Puszczewicz.](okladki/ISBN/8378/8378780465.jpg)
