Biblioteka Publiczna

Król Edyp [E-audiobook]

Tytuł oryginału: "Oidípous Týrannos, ".

Autor: Sofokles

Notka biograficzna

Sofokles ujął w "Królu Edypie" najbardziej tragiczny moment mitu, kiedy Edyp u szczytu powodzenia, szczęśliwy władca, mąż i ojciec, dowiaduje się, że żyje w nieświadomości, a w rzeczywistości jest najnieszczęśliwszym z ludzi: zamordował swego ojca, poślubił matkę, jego dzieci pochodzą z przeklętego przez bogów i ludzi związku, a on sam, uciekając przed przeznaczeniem, dopomógł w realizacji wszystkich złych wróżb.

Sprawdź dostępność, zarezerwuj (zamów):

(kliknij w nazwę placówki - więcej informacji)

Sofokles

Sofokles gr. Σοφοκλῆς; ur. ok. 496 p.n.e. w Kolonos , zm. 406 p.n.e. w Atenach – największy obok Ajschylosa i Eurypidesa tragik starożytnej Grecji. Sofokles był także politykiem, dowódcą wojskowym i kapłanem. Jego działalność polityczna i praca twórcza przypadają na okres pomiędzy twórczością Ajschylosa a życiem Eurypidesa. Zarówno za życia, jak i po śmierci był czczony przez współobywateli jako bohater. Urodzony prawdopodobnie w 496 roku p.n.e. w gminie Kolonos Colonus Hippius, obecnie na przedmieściach Aten w Attyce w bogatej rodzinie kupieckiej. Inne źródła [>>] podają, iż urodził się rok wcześniej w rodzie arystokratycznym. Sofokles był prawdopodobnie zapisany jako obywatel w księgach demu wiejskiego Kolonos, w którym często osadzał akcję swoich tragedii. Pewne jest, że Sofokles urodził się na kilka lat przed bitwą maratońską w roku 490, niektórzy badacze Lloyd-Jones, Sommerstein uznają przełom lat 497/496 za najbardziej prawdopodobną datę narodzin tragika. Był aktorem oraz twórcą dramatów. Pierwszy raz stanął do zawodów dionizyjskich w wieku 28 lat i od razu otrzymał główną nagrodę pokonując wówczas sławnego już i powszechnie szanowanego Ajschylosa. Działo się to w 468 roku p.n.e. Prawdopodobnie pierwsza triada tragediowa Sofoklesa zawierała sztukę Triptolemus. Data artystycznego debiutu Sofoklesa przytaczana tutaj pochodzi od Plutarcha Żywoty, Żywot Peryklesa, 8.5 i ostatnio jest podawana w wątpliwość. Najprawdopodobniej bowiem debiut artystyczny Sofoklesa przypada na rok 470 p.n.e., zatem zwycięstwo w zawodach dionizyjskich byłoby tylko pierwszym tak spektakularnym sukcesem w karierze artystycznej młodego Sofoklesa. W swoim Żywocie Kimona Plutarch przedstawił przebieg agonu tragediowego pomiędzy obydwoma dramaturgami. Agon zakończył się w sposób nietypowy, ponieważ zdania arbitrów były podzielone. Pokonany Ajschylos miał według Plutarcha dobrowolnie udać się na wygnanie na Sycylię. Sofokles szybko przejął pozycję swojego wielkiego poprzednika. W ciągu swojego długiego, bo około 90-letniego, życia napisał 123 tragedie i dramaty satyrowe przeznaczone do wykonywania podczas festiwali religijnych. Pierwsze miejsce zajął 24 razy, zaś przyjmuje się, że 13 razy pokonał w rywalizacji Ajschylosa. Akme jego twórczości przypadła na lata największego rozkwitu Attyki, która wyszła zwycięsko z zakrojonej na szeroką skalę wyprawy Kserksesa I. Sofokles stał się jednym z najbardziej szanowanych obywateli ateńskich. Przyjaźnił się z Herodotem i Peryklesem. Był też kapłanem herosów Amynosa i Halona oraz boga Asklepiosa. Twórczość Sofoklesa odznacza się: głębokim patriotyzmem, konserwatyzmem, tradycyjnością, religijnością, fatalizmem i pesymizmem. Sofokles zminimalizował bezpośredni wpływ bogów na losy bohaterów oraz odszedł od trylogii tragicznych w kierunku traktowania każdej tragedii jako zamkniętej całości. W tragediach Sofoklesa wola ludzka odgrywa większe znaczenie niż boska, co stanowczo oddaliło go od poprzednika.

Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Sofokles

---

Inne pozycje tego autora w zbiorach biblioteki: