Biblioteka Publiczna

Dziennik Reni Spiegel

Tytuł oryginału : "Renia`s diary, ".

Autor: Spiegel, Renia

Notka biograficzna

Odnaleziony po 70 latach w jednej z nowojorskich skrytek bankowych i opublikowany przez amerykańskiego Penguina pamiętnik "polskiej Anny Frank" okazał się prawdziwą sensacją.Jego autorka, Renia Spiegel, polska Żydówka, została zastrzelona w 1942 roku przez niemieckiego żołnierza. Miała wówczas niespełna 18 lat.Dziewczynka zaczęła prowadzić dziennik jako piętnastolatka. Mieszkała wtedy z młodszą

siostrą Arianą u dziadków w Przemyślu. Opisywała wojenną codzienność, pełną dramatycznych zdarzeń - ucieczkę przed nalotami bombowymi, znikanie kolejnych żydowskich rodzin czy tworzenie getta. Jej zapiski przywołują tęsknotę za matką, od której obie siostry zostały odseparowane.Ale Renia pisze też i o tym, o czym piszą wszystkie nastolatki: o pierwszej miłości (do Zygmunta Schwarzera), słodkich pocałunkach, przytacza zabawne i błahe historie, wyraża zachwyt przyrodą. Nastoletnie egzaltacje mieszają się ciągle z grozą śmierci, natchnione wiersze z opisami dramatycznej, wojennej rzeczywistości.W "Dzienniku Reni Spiegel" czytamy o tym- że przyjaźnie się rozpadają, bo każdy patrzy tylko na stronę materialną, ale to wcale nie dziwne, jeśli gęś kosztuje 100 złotych, a dawniej 4 złote, a litr mleka 3,5 zł, a dawniej 5 gr.;- że maj piękny i chce się żyć;- że mama, która odwiedza ją tylko czasami, okropnie głoduje;- że w mieście rewizje i aresztowania, i że zamykają kolejne ulice;- że za pracę fizyczną dostaje się chleb, a Reni udało się zdobyć jeszcze ziemniaki ("odniosłam zwycięstwo w dziedzinie aprowizacji");- jak dokładnie wyglądają nocne aresztowania w jej kamienicy;- jak wyobrażają sobie z koleżanką swoje życie w 1950 roku;- że pewnie kiedyś przyszłe dzieci jej i Zygmunta powiedzą: "nasz tatuś i mamusia mieszkali w getcie";i o strachu przed pogromem, o wywózkach, o przymusowej przeprowadzce do getta.Tekst kończy się kilkoma wpisami Zygmunta o tym, że Renia jest w ukryciu, podobnie jak jego rodzice, że próbuje ich uratować, ale ostatecznie mu się nie udaje. Zygmunt jednak wojnę szczęśliwie przeżyje, uda mu się zdeponować dziennik Reni po aryjskiej stronie, zdąży jeszcze dopisać pod notatkami Reni mrożące krew w żyłach trzy ostatnie zdania: "Trzy strzały! Trzy życia stracone! Wszystko, co słyszę, to strzały, strzały".Dziennik Reni Spiegel to wstrząsające świadectwo epoki i jeden z najbardziej poruszających dokumentów czasu wojny.Niniejsze wydanie uzupełnione jest posłowiem i komentarzami Elżbiety (Ariany) Bellak - siostry Reni Spiegel.Renia Spiegel - urodziła się 18 czerwca 1924 w Uhryńkowcach, gdzie jej ojciec, Bernard Spiegel, pełnił funkcję zarządcy dóbr. Jej młodsza siostra Ariana przed wojną występowała w filmach, określano ją nawet mianem "polskiej Shirley Temple". W styczniu 1939 roku, Renia wraz z siostrą i dziadkami zamieszkała w Przemyślu i tam uczęszczała do Gimnazjum Żeńskiego im. Marii Konopnickiej. Po zajęciu Przemyśla przez Niemców została wraz z rodziną przesiedlona do miejscowego getta. Została zastrzelona krótko po swoich osiemnastych urodzinach, 30 lipca 1942 roku. Opis wydawcy.

Sprawdź dostępność, zarezerwuj (zamów):

(kliknij w nazwę placówki - więcej informacji)

Spiegel, Renia

Renia Spiegel urodziła się w Uhryńkowcach w powiecie zaleszczyckim województwa tarnopolskiego 18 czerwca 1924 roku, jako córka Róży i Bernarda. Bernard Spiegel był wtedy zarządcą dóbr w Uhryńkowcach. Jej młodsza o 6 lat siostra Ariana była "cudownym" dzieckiem występującym w wieku lat 8- śmiu na scenie "Cyrulika Warszawskiego" i w epizodach paru filmów fabularnych nakręconych przed wybuchem II Wojny Światowej, między innymi w Gehennie Michała Waszyńskiego 1938. Od stycznia 1939 roku Renia pisze swój dziennik. W momencie wybuchu wojny Renia ma 15 lat. Razem z siostrą przebywają [>>] w Przemyślu u dziadków. Renia piszę wiersze które czasem drukuje w szkolnej gazetce. Pisze też wiersze, które umieszcza w ręcznie ilustrowanych zbiorkach poezji. Jej dziennik opisuje przede wszystkim jej samotność bez matki, pierwszą miłość, codzienność najpierw w czasie sowieckiej, a potem niemieckiej okupacji po raz pierwszy pocałowała swojego chłopca 4 godziny przed hitlerowską inwazją na Związek Radziecki. Opisuje swoje lęki i przerażenie w czasie tworzenia getta w Przemyślu i upokorzenia jakich doświadcza sama, czy których jest naocznym świadkiem na ulicach Przemyśla. Pisze do ostatniego dnia swojego krótkiego życia. Zostaje zastrzelona na ulicy getta tydzień po skończeniu 18-stu lat. Prawie siedemset stron dziennika Reni Spiegel, opisujących okres od 1939 roku do lata 1942, stanowi niespotykany wgląd w życie młodej kobiety. Pamiętnik jest dowodem i świadkiem okropności codziennego życia w czasie okupacji hitlerowskiej. Jest w nim niesamowita dojrzałość w obserwacji i refleksjach. Jej relacja z życia osobistego jest niebywale wzruszająca, często zabawna, a jej wyraz młodzieńczego zauroczenia odsłania ponadczasowe emocje nastolatek. Ten pamiętnik jest nie tylko nieocenionym źródłem historycznym okresu Holokaustu, ale przede wszystkich wybitnym dziełem literackim.

Źródło: lubimyczytac.pl