Biblioteka Publiczna

Kasandra się myli

Autor: Lechoń, Jan

Notka biograficzna

"Kasandra się myli" - opis wydawcy. Jan Lechoń należał do założycieli grupy Skamander oraz kabaretu "Pikador". Już po swoim debiucie poetyckim uważany był za poetę wybitnego. Tragiczna śmierć w 1942 roku w Nowym Jorku podbudowała jego legendę. Przez wiele lat krzywdę jego twórczości wyrządziła komunistyczna cenzura - część jego wierszy objęta była całkowitym zakazem druku. Do

dziś wiele utworów powszechnie znanych jest wyłącznie w okrojonych wersjach. "Kasandra się myli", wybór wierszy Lechonia dokonany przez poetę i eseistę Wojciecha Wencla, jest przypomnieniem legendarnego twórcy, który cierpiał żyjąc w oderwaniu od polskiej kultury oraz świadectwem tego, jak bardzo twórczość Lechonia przepełniona jest miłością do Polski.

Sprawdź dostępność, zarezerwuj (zamów):

(kliknij w nazwę placówki - więcej informacji)

Lechoń, Jan

Jan L ń, właściwie Leszek Józef Serafinowicz herbu Pobóg ur. 13 marca 1899 w Warszawie, zm. 8 czerwca 1956 w Nowym Jorku – polski poeta, prozaik, krytyk literacki i teatralny, współtwórca grupy poetyckiej Skamander, autor dziennika. Urodził się w pałacu Teppera przy ul. Miodowej 7 w rodzinie o korzeniach tatarskich. Był synem Władysława Serafinowicza herbu Pobóg 1860–1938 i Marii z Niewęgłowskich herbu Jastrzębiec 1864–1942. Miał dwóch braci – Zygmunta Serafinowicza 1897–1971; późniejszego pedagoga i dyrektora szkół w Zakładzie dla Niewidomych w Laskach i Wacława [>>] Serafinowicza 1901–1946. Jan L ń, 1931 r. W latach 1907/1908 rozpoczął naukę w szkole im. Stanisława Staszica z polskim językiem wykładowym, a w 1911 przeniósł się do szkoły klasycznej im. Emiliana Konopczyńskiego, w której zasłynął jako szkolny poeta. W grudniu 1912 nakładem ojca ukazał się jego debiutancki tomik wierszy Na złotym polu. W 1914 wydał kolejny Po różnych ścieżkach dedykowany Leopoldowi Staffowi. Oba zbiory wierszy ukazały się pod pseudonimem Jan L ń. W 1916 L ń zdał maturę i rozpoczął studia z zakresu filologii polskiej na wydziale filozoficznym Uniwersytetu Warszawskiego, jednak nigdy ich nie ukończył. W tym czasie współredagował czasopismo „Pro Arte et Studio”. Był współzałożycielem kawiarni „Pod Pikadorem” i grupy poetyckiej „Skamander”, to on wymyślił jej nazwę, wygłosił także słowo wstępne na pierwszym jej publicznym występie 6 grudnia 1919. W czasie wojny polsko-bolszewickiej pracował w Biurze Prasowym Wodza Naczelnego Józefa Piłsudskiego. Współtworzył kabaret literacki „Pikador”, który miał swoją siedzibę w kawiarni „Pod Picadorem”. Należał do zarządu Związku Zawodowego Literatów Polskich, był sekretarzem generalnym PEN Clubu. Publikował w „Wiadomościach Literackich”.

Źródło: pl.wikipedia.org

---

Inne pozycje tego autora w zbiorach biblioteki: