Biblioteka Publiczna

Nauka logiki. T. 2

Tytuł oryginału: "Wissenschaft der Logik ".

Autor: Hegel, Georg Wilhelm Friedrich

Notka biograficzna

Nauka logiki to bodaj najdziwniejsza z książek Helga ? a także dotycząca najbardziej fundamentalnych zagadnień, które Hegel określa jako nauki o bycie, o istocie i o pojęciu. Po z górą pięćdziesięciu latach przedstawiamy Czytelnikowi wydanie drugie tego wręcz legendarnego dzieła. Nie jest to proste wznowienie, a tekst starannie przejrzany i skolacjonowany, unowocześniony i odświeżony. Klasyczny przekład Adama

Landmana, tak zakorzeniony w polskiej recepcji Hegla, zyskuje tu na jasności i ożywa.Formy myślenia przejawiają się i utrwalają przede wszystkim w języku ludzkim. W naszych czasach nie można za często przypominać, że tym, co różni człowieka od zwierzęcia, jest myślenie. Język przeniknął we wszystko, co staje się stroną wewnętrzną człowieka, wyobrażeniem w ogóle, we wszystko, co człowiek czyni czymś własnym. A to, co człowiek ujmuje w języku i w nim wypowiada, zawiera w sposób ukryty i pogmatwany lub wyraźny jakąś kategorię ? tak bardzo naturalny jest dla człowieka moment logiczny, albo ? tak bardzo moment ten jest samą jego swoistą naturą. Jeśli jednak naturę w ogóle jako to, co fizyczne, przeciwstawimy temu, co duchowe, będziemy musieli powiedzieć, że moment logiczny jest raczej czynnikiem nadnaturalnym, który wciska się w całe życie naturalne człowieka, w jego uczucia, poglądy, pragnienia, potrzeby i popędy, przeobrażając je w ten sposób ? choć tylko od strony formalnej ? w coś ludzkiego, w wyobrażenia i cele.[fragment z tekstu]

Sprawdź dostępność, zarezerwuj (zamów):

(kliknij w nazwę placówki - więcej informacji)

Hegel, Georg Wilhelm Friedrich

Georg Wilhelm Friedrich Hegel ur. 27 sierpnia 1770 w Stuttgarcie, zm. 14 listopada 1831 w Berlinie – niemiecki filozof, twórca nowoczesnego systemu idealistycznego. Hegel zamierzał zbudować całkowity system nauki, pojmując go jako całościową, a więc jedyną możliwą formę przedstawiania prawdy w nauce. „Prawda jest całością. Całością zaś jest tylko taka istota, która dzięki swemu rozwojowi dochodzi do swojego ostatecznego zakończenia”. System filozofii Hegla składać się miał z trzech części: logika – nauka o idei w sobie i dla siebie w jej całkowitej abstrakcji, [>>] składająca się z logiki subiektywnej zajmującej się teorią bytu i wiedzy oraz logiki obiektywnej zajmującej się teorią pojęć. Poznanie ducha w sobie, jego konieczności w dialektycznym rozwoju, zawiera logika; w niej znajdujemy zasadniczą strukturę systematyczną, którą odnajdziemy łatwo w następnych fazach; filozofia przyrody – nauka o idei w jej innobycie którą podzielił na mechanikę, fizykę i organikę. Obejmuje poznanie ducha w swej swoistości, ducha dla siebie. filozofia ducha – nauka o idei, która powraca z innobytu do siebie. Synteza form poprzednich w sobie i dla siebie, zawiera pełną świadomość dokonanego przejścia. W obrębie każdej fazy rozróżnia się 3 rodzaje form duchowych. Są to: Duch subiektywny, Duch obiektywny i Duch absolutny.

Źródło: https://pl.wikipedia.org

---

Inne pozycje tego autora w zbiorach biblioteki: