Biblioteka Publiczna

Iwan Konwicki, z domu Iwaszkiewicz : biografia

Autor: Konwicki, Tadeusz

Notka biograficzna

Najsłynniejszy kot wśród celebrytów, największy celebryta wśród kotów. Trudno uwierzyć, że charakterny i złośliwy kot Iwan nie jest wytworem literackiej fantazji Tadeusza Konwickiego, lecz pełnoprawnym członkiem rodziny Konwickich, przez osiemnaście lat zamieszkałym przy ulicy Górskiego w Warszawie. O jego względy zabiegali Dygat i Holoubek, w stanie wojennym dostawał zagraniczne paczki ze smakołykami, a całkiem

niedawno jego życie stało się podstawą musicalu-horroru Zwierzoczłekoupiory. "Ja się o niego troszczyłem, a on się troszczył o mnie. Jakaś jego obecność nadal trwa. I w tym nie ma żadnej bujdy". Kultowe teksty Tadeusza Konwickiego i ilustracje Danuty Konwickiej układają się w zupełnie nową książkę, ukrytą przez Tadeusza Konwickiego w jego najsłynniejszych powieściach. Genealogię Iwana rekonstruuje prawnuczka Jarosława Iwaszkiewicza Ludwika Włodek, a o tym, jak Iwan sprawił, by jego biografia wreszcie ujrzała światło dzienne, opowiada córka autorów Maria Konwicka.

Sprawdź dostępność, zarezerwuj (zamów):

(kliknij w nazwę placówki - więcej informacji)

Konwicki, Tadeusz

Tadeusz Konwicki ur. 22 czerwca 1926 w Nowej Wilejce, zm. 7 stycznia 2015 w Warszawie – polski prozaik, scenarzysta i reżyser. Wielokrotnie wyróżniany najwyższymi nagrodami branżowymi i państwowymi. Pozostawił bogatą spuściznę literacką m.in. Sennik współczesny, Kompleks polski, Mała apokalipsa i filmową – był reżyserem m.in. Ostatni dzień lata, Salto, Dolina Issy i Lawa i scenarzystą m.in. Matka Joanna od Aniołów i Faraon. Urodził się 22 czerwca 1926 w Nowej Wilejce, jako syn Michała Konwickiego i Jadwigi z domu Kieżun. W młodości mieszkał w Kolonii Wileńskiej, [>>] a w latach 1938–1939 uczył się w Gimnazjum im. Króla Zygmunta Augusta w Wilnie edukacja w gimnazjum została zlikwidowana przez okupację sowiecką, a później hitlerowską. Po wybuchu II wojny światowej dorabiał jako robotnik kolejowy i pomocnik elektryka w szpitalu w Nowej Wilejce. Uczęszczał w międzyczasie na tajne komplety, a w 1944 zdał konspiracyjną maturę. W latach 1944–1945 był żołnierzem podziemia niepodległościowego, jako członek VIII Oszmiańskiej Brygady Armii Krajowej brał udział w akcji „Burza”, później walczył w partyzantce antyradzieckiej w lasach podwileńskich. Życie prywatne i śmierć Danuta Konwicka, żona pisarza Od wiosny 1947, kiedy redakcja „Odrodzenia” przeniosła się do stolicy, mieszkał w Warszawie. W 1949 ożenił się z Danutą 1930–1999, córką Alfreda Lenicy i siostrą Jana Lenicy, artystką plastykiem, ilustratorką książek dla dzieci. Mieli dwie córki: Marię Konwicką i młodszą Annę Wesołowską. Tadeusz Konwicki mieszkał od 1956 aż do śmierci przy ul. Wojciecha Górskiego 1, na tyłach Nowego Światu. Z okien jego mieszkania widać w całości pobliski Pałac Kultury i Nauki. W porze obiadowej pisarza można było spotkać w kawiarni mieszczącej się w podziemiach wydawnictwa „Czytelnik” ul. Wiejska. Do jego bliskich przyjaciół należeli m.in. Wilhelm Mach, Leopold Tyrmand, Stanisław Dygat, Irena Szymańska, Gustaw Holoubek, Andrzej �?apicki, Janusz Morgenstern. Grób Tadeusza Konwickiego na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie Zmarł 7 stycznia 2015 w Warszawie. Został pochowany na Powązkach Wojskowych w Warszawie kwatera A3 tuje-3-16[35].

Źródło: pl.wikipedia

---

Inne pozycje tego autora w zbiorach biblioteki: