Biblioteka Publiczna

Ze wspomnień Ijona Tichego [Dokument dźwiękowy]

Autor: Lem, Stanisław

Notka biograficzna

Ijon Tichy - kapitan żeglugi galaktycznej - widzi wszystko z góry, a wszelkie absurdy próbuje rozbroić swoim zdrowym rozsądkiem. Co tym razem spotka go na gwiezdnej drodze?Trudno o ciekawszego bohatera opowiadań SF niż słynny naukowiec i niestrudzony badacz, członek Towarzystwa Opieki nad Małymi Planetami - Ijon Tichy. Nie wiemy zbyt wiele o jego życiu rodzinnym. Wiadomo tylko, że nie miał żony ani dzieci, ciężko byłoby

mu pogodzić takie zobowiązania z impulsem, który ciągle popychał go do następnych eksploracji kosmosu. Poza tym, jeśli już zdradza nam coś na swój temat, to w formie fragmentarycznej anegdoty. Można się tylko głowić, ile wspólnego ma to z prawdą. Gwiazdokrążca ma oczywiście bardzo ciekawe życie i ogromne zyski ze swoich podróży. Obserwuje międzyplanetarne zebrania uczonych, którzy radzą nad przyszłością świata i próbują stworzyć jego definicje. Odwiedza klinikę psychiatryczną dla robotów nękanych przeróżnymi psychozami. Bywa świadkiem powstania sztucznego mózgu, który następnie próbuje się wyzwolić od wpływu swego twórcy. Cóż, przygód w kosmosie nie brakuje, a Ijon Tichy zdaje się przyciągać każdą z nich.

Sprawdź dostępność, zarezerwuj (zamów):

(kliknij w nazwę placówki - więcej informacji)

Lem, Stanisław

Stanisław Herman Lem ur. 12 lub 13 września 1921 we Lwowie, zm. 27 marca 2006 w Krakowie – polski pisarz science fiction, filozof i futurolog oraz krytyk. Jego debiutem książkowym była wydana w 1951 roku powieść Astronauci. Kolejne powieści fantastyczno-naukowe jego autorstwa to: Obłok Magellana 1955, Eden 1959, Pamiętnik znaleziony w wannie 1961, Powrót z gwiazd 1961, Solaris 1961, Niezwyciężony 1964, Głos Pana 1968, Wizja lokalna 1982, Fiasko 1987 i Pokój na Ziemi 1987. Był również autorem trylogii Czas nieutracony 1955 oraz cyklu groteskowych opowiadań fantastyczno-naukowych: [>>] Dzienniki gwiazdowe 1957, Księga robotów 1961, Bajki robotów 1964, Cyberiada 1965, Opowieści o pilocie Pirxie 1968. Napisał recenzje nieistniejących książek Doskonała próżnia, 1971, a także wstępy do nieistniejących dzieł Wielkość urojona, 1973. Jest autorem zbiorów esejów, felietonów i publicystyki literackiej, w tym: Wejście na orbitę 1962, Summa technologiae 1964, Filozofia przypadku 1968, Fantastyka i futurologia 1970, Rozprawy i szkice 1975. Jego twórczość porusza tematy takie jak: rozwój nauki i techniki, natura ludzka, możliwość porozumienia się istot inteligentnych czy miejsce człowieka we Wszechświecie. Dzieła Lema zawierają odniesienia do stanu współczesnego społeczeństwa i refleksje naukowo-filozoficzne na jego temat. Jest najczęściej tłumaczonym polskim pisarzem, a w pewnym okresie był najbardziej poczytnym nieanglojęzycznym pisarzem SF. Jego książki przetłumaczono na ponad 40 języków, osiągnęły łączny nakład ponad 30 milionów egzemplarzy. Był odznaczony między innymi medalem „Gloria Artis” i najwyższym polskim odznaczeniem państwowym Orderem Orła Białego. Jego nazwiskiem nazwano planetoidę oraz pierwszego polskiego satelitę naukowego.

Źródło: pl.wikipedia.org

---

Inne pozycje tego autora w zbiorach biblioteki: