Jesień Średniowiecza
Tytuł oryginału : "Herfsttij der middeleeuwen".
Autor: Huizinga, Johan
Jak pisał Henryk Barycz dzieło Huizingi pozbawiało epokę Średniowiecza upiększeń, akcesoriów i stylizacji, jaką dało jej romantyczne dziejopisarstwo. Z drugiej strony usuwało legendę i fikcję stworzoną przez dziejopisarstwo pozytywistyczne o Średniowieczu jako epoce mroku, prymitywizmu i szarości form życia. Huizinga zrekonstruował i dał zwarty obraz późnego Średniowiecza, zapewnił mu
samoistny byt jako odrębnej epoce kulturalnej ludzkości, pozwolił zrozumieć własny styl ówczesnego życia, jego późnogotycką sztukę, piękno i złudy, wzniosłość i tragizm ówczesnego bytowania, odsłonił kruszenie się i rozpadanie przeżywającego się systemu pojęć, ideałÃ³w i sposobów myślenia.Kiedy świat był o pięć stuleci młodszy, wszystkie sprawy życiowe przybierały znacznie ostrzejsze formy zewnętrzne niż obecnie. Dystans pomiędzy smutkiem i radością, dystans między dobrym a złym losem wydawały się dużo większe niż dla nas; każde z doświadczeń miało tę bezpośredniość i wyłączność, jaką radość i smutek ciągle jeszcze mają w umyśle dziecka. Każde wydarzenie, każdy czyn ujmowano w określone i wyraziste formy, i zgadzało się to z powagą ścisłego, niezmiennego stylu życia. Wielkie wydarzenia żywota ludzkiego - narodziny, małżeństwo, śmierć - opromieniała na mocy sakramentów boska tajemnica. Ale również i mniejszym wydarzeniom - jak podróż, praca, odwiedziny - towarzyszyła obfitość błogosławieństw, ceremonii, sformułowań słownych i konwencji. Mniejsze ulgi przysługiwały nieszczęściu i chorobie; pojawiały się one w sposób straszniejszy i bardziej bolesny. Choroba dotkliwiej kontrastowała ze zdrowiem. Ostry ziąb i zatrważające ciemności zimy były złem dużo bardziej rzeczowym. Gwałtowniej i żywiej cieszono się zdrowiem i bogactwem, bo jeszcze bardziej niż obecnie kontrastowały one z godnym ubolewania ubóstwem. (...) Krótko mówiąc, wszystko w życiu miało w sobie coś olśniewającego i bezlitośnie publicznego. Trędowaci, chodząc w procesjach i trzęsąc swymi grzechotkami, otwarcie prezentowali swe ułomności. Każda pozycja społeczna, rzemiosło i profesja były do rozpoznania po stroju. Możni się nie pokazywali nigdy inaczej niż w ostentacyjnym pokazie broni, służby odpowiednio ubranej, budząc lęk i zawiść. Wymiar sprawiedliwości, sprzedaż dóbr, wesela i pogrzeby - wszystko to manifestowało się w procesjach, okrzykach, lamentach i muzyce. Kochanek nosił emblemat swojej damy, towarzysz cechowy oznakę swego bractwa, stronnictwo barwy i herb swego przywódcy.
Zobacz pełny opisOdpowiedzialność: | Johan Huizinga ; przełożył Tadeusz Brzostowski ; wstępem opatrzył Henryk Barycz ; posłowie Stanisław Herbst. | ||||||||||||
Seria: | Rodowody Cywilizacji | ||||||||||||
Hasła: | Huizinga, Johan - (1872-1945) 1301-1400 1401-1500 Kultura Sztuka Średniowiecze Burgundia (Francja) Francja Monografia Historia | ||||||||||||
Adres wydawniczy: | Warszawa : Państwowy Instytut Wydawniczy, 1998. | ||||||||||||
Wydanie: | Wydanie 6. | ||||||||||||
Opis fizyczny: | 476, [4] strony, [20] kart tablic : ilustracje ( w tym kolorowe), fotografie, portrety; 24 cm. Uwagi: | Bibliografia na stronach: 389-440. Tablica chronologiczna na stronach: 441-450. Indeks osób na stronach: 457-476. | Forma gatunek: | Książki. Publikacje naukowe. | Dziedzina: | Historia | Powstanie dzieła: | 1919 r. | Skocz do: | Inne pozycje tego autora w zbiorach biblioteki | Dodaj recenzje, komentarz | |
Sprawdź dostępność, zarezerwuj (zamów):
(kliknij w nazwę placówki - więcej informacji)
Wyp nr 140
ul. Mozarta 1 (V piętro)
tel. 22 847 77 31
Sygnatura: 94
Numer inw.: 7975
Dostępność: można wypożyczyć na 30 dni
Notka biograficzna:
Huizinga, Johan
Johan Huizinga /Ë?joË?ɦɑn ɦœyzɪŋaË?/ ur. 7 grudnia 1872 w Groningen, zm. 1 lutego 1945 w De Steeg k. Arnhem – holenderski historyk, eseista i jÄ™zykoznawca, autor sÅ‚ynnej monografii JesieÅ„ Å›redniowiecza 1919, w której przedstawiÅ‚ panoramiczny obraz kultury i życia spoÅ‚ecznego u schyÅ‚ku Å›redniowiecza. Johan Huizinga napisaÅ‚ również Homo ludens 1938, Kultura XVII-wiecznej Holandii oraz biografiÄ™ Erazma z Rotterdamu. Prace w jÄ™zyku polskim: JesieÅ„ Å›redniowiecza, przeÅ‚. Tadeusz Brzostowski, tÅ‚. fragmentów poezji Å›redniowiecznej: J. Dackiewicz; wstÄ™p: Henryk Barycz, [>>]