Biblioteka Publiczna

Pisanie Białoszewskiego : szkice

...Pisał przeważnie o drobnych, błahych z pozoru, wydarzeniach codziennych, nie był jednak kronikarzem powszedniości, był pisarzem ludzkiej egzystencji, mówiącym o zagrożeniach, obawach i - przede wszystkim - śmierci. Pisał o tym, co wymierne i dotykalne (nawet wilka historia pod jego piórem stawała się ciągiem konkretnych wypadków), wszystko jednak, co sworzył, jest świadectwem potęgi wyobraźni,

umożliwiającej budowanie świata własnego, nowego, niepowtarzalnego. Posługiwał się językiem potocznycm, zasłyszanym na ulicy, w kolejce, w autobusach, niekiedy nawet kalekim, nie naśladował go jednak, ale czynił elementem indywidualnego wysłowienia, odkrywczego i oryginalnego, kunsztownego w swej pozornej niedbałości i zaskakującego. Dzieło Mirona Białoszewskiego, nie w pełni jeszcze znane publiczności, bo poeta pozostawił sporo niepublikowanych rękopisów, składa się z samych niezwykłości i paradoksów. O wielu z nich mowa w tej książce, traktującej o Białoszewskim jako o liryku, narratorze, dramaturgu i kreatorze teatralnym. Książka ta pokazuje go nie tylko jako artystę, który z szarego materiału codzienności tworzy swój świat - nowy i niezwykły, ale także jako pisarza, który w zapośredniczonej formie reaguje na wydarzenia współczesnego świata, jego nieszczęścia i powikłania, jako artystę, który umie łączyć dystans z przejęciem, a humor z prezerażeniem. [Michał Głowiński]

Sprawdź dostępność, zarezerwuj (zamów):

(kliknij w nazwę placówki - więcej informacji)