Dzienniki i zapiski. T. 4, 1953
Tytuł okładki : "Dzienniki 1953 ".
Autor: Osiecka, Agnieszka
Dzienniki 1953 - opis wydawcyMłodziutkiej panience z Saskiej Kępy zależało na samopoznaniu i osobistym rozwoju, bo - jak na córkę artysty przystało - miała silne poczucie własnego indywidualizmu. Chciała być nowoczesną, znaczącą podmiotowością - taką więc, która realnie wypływa na losy świata. Wierzyła, że kiedyś będzie działać poprzez słowo pisane - że stanie
się ważną dziennikarką, pisarką, eseistką, krytyczką. Stąd tak ważna pozostawała dla niej kwestia własnych poglądów oraz ewentualnego wpływu na opinię publiczną. Dorastająca Osiecka bardzo pragnęła liczyć się, znaczyć coś dla innych ludzi, wyznaczać innym cele.Nawiasem mówiąc, źle trafiła, bo jej młodość przypadła na czasy stalinowskiego reżimu. Silny indywidualizm, jaki ją nieodmiennie cechował, przysparzał jej w szkole i na studiach niemałych kłopotów. Ale nie tylko nowoczesna podmiotowość zmuszała ją do przelewania myśli na papier. Kolejnym bodźcem była silna skłonność do autoanalizy. Agnieszka Osiecka fascynowała się ludźmi oraz procesami interpersonalnymi, ciekawiła ją również jej własna psychika. Ubolewała, że jej współczesność ignoruje indywidualne potrzeby jednostki - także te wynikające z ludzkiej natury i duchowości. "Wiesz, Misiu, czasem żal mi nie tylko siebie, ale i całego mojego pokolenia, żeśmy się urodzili i wychowali w takim Międzyczasie Obyczajowym: Już nie ma Pana Boga, a jeszcze nie ma komunizmu, nie wiadomo, co wolno, a czego nie wolno, z kim można, a z kim nie można: »Nie ma kryteriów«". "Międzyczasem Obyczajowym" Osiecka nazywała swoje dzieciństwo, które przypadło na czas okupacji hitlerowskiej, i swoją młodość, w którą wkroczyła u zarania Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej. Odwilż, której z kolei doświadczyła jako dwudziestoletnia dziewczyna, choć na zawsze pozostała dla niej wydarzeniem inicjacyjnym i przełomowym, przypieczętowała tylko symptomatyczny dla jej pokolenia "brak kryteriów" i typowe dla jej środowiska "bycie pomiędzy"."Wiesz, Misiu, kiedy myślę o swoich romansach, to mi czasem strasznie siebie żal. Boże, ile w tym było sztuczności!! Szkoda, strasznie szkoda, że wtedy się nie chodziło do psychoanalizy, tylko do ZMP!! [.] Przecież przez całą wojnę mówiło się u nas tylko »naród i naród«, a przez całe ZMP - »lud i lud«, a dopiero teraz zaczyna się pojękiwać słowo »psychika« i nawet Mietek Rakowski pochyla się nad swoim szoferem i powiada: »Pan Dacko ma klimakterium« (a więc analizuje go duchowo, a nie klasowo, jak go na wsi uczono)" - pisała w 1974 roku w liście do Janusza Minikiewicza.Agnieszka Osiecka (1936-1997) - poetka, autorka tekstów piosenek, pisarka, reżyser teatralny i telewizyjny, dziennikarka. Od 1954 roku związana była ze Studenckim Teatrem Satyryków (STS), gdzie zadebiutowała jako autorka tekstów piosenek. Prowadziła w Polskim Radiu Radiowe Studio Piosenki, które wydało ponad 500 piosenek i pozwoliło na wypromowanie wielu wielkich gwiazd polskiej estrady. Od 1994 roku była związana z Teatrem Atelier w Sopocie, dla którego napisała swoje ostatnie sztuki i songi. Dorobkiem Agnieszki Osieckiej zajmuje się założona przez córkę poetki Agatę Passent Fundacja Okularnicy. Pośmiertnie została odznaczona przez Prezydenta RP Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski.
Zobacz pełny opisOdpowiedzialność: | Agnieszka Osiecka ; pod redakcją Karoliny Felberg-Sendeckiej. | ||||||||||||||||||
Hasła: | Osiecka, Agnieszka - (1936-1997) 1901-2000 1945-1989 1989-2000 Poeci polscy Polska Dzienniki Historia Literaturoznawstwo | ||||||||||||||||||
Adres wydawniczy: | Warszawa : Prószyński Media, 2017. | ||||||||||||||||||
Opis fizyczny: | 462, [2] strony : ilustracje ; 24 cm. Uwagi: | Drzewo genealogiczne Agnieszki Osieckiej na wyklejkach. Nota edytorska strony 440-449. Errata do tomów 1-3 strony 450-451. U dołu strony tytułowej: Prószyński i S-ka. Indeksy. | Forma gatunek: | Książki. Literatura faktu, eseje, publicystyka. | Dziedzina: | Literaturoznawstwo | Historia Zakres czasowy: | 1953 r. | Powstanie dzieła: | 2017 r. | Twórcy: | Felberg-Sendecka, Karolina. (1981- ). Redakcja | Powiązane zestawienia: | Literatura polska - historia | Poeci polscy Osiecka Agnieszka Skocz do: | Inne pozycje tego autora w zbiorach biblioteki | Dodaj recenzje, komentarz | |
Sprawdź dostępność, zarezerwuj (zamów):
(kliknij w nazwę placówki - więcej informacji)
Wyp. Nr 8
Aleje Niepodległości 19
tel. 22 848 95 87
Sygnatura: 821(091) Osiecka A.
Numer inw.: 85655
Dostępność: można wypożyczyć na 30 dni
Wyp nr 95
ul. Gruszczyńskiego 12
tel. 22 843 98 31
Sygnatura: 821(091) Osiecka A.
Numer inw.: 59113
Dostępność: można wypożyczyć na 30 dni
Wyp nr 104
ul. Ludowa 4
tel. 22 840 29 01
Sygnatura: 821(091) Osiecka A.
Numer inw.: 43187
Dostępność: można wypożyczyć na 30 dni
Wyp nr 107
ul. Wiktorska 27
tel. 22 273 63 26
Wyp nr 108
ul. Puławska 119
tel. 22 843 16 85
Dostępna na zamówienie
Sygnatura: Magazyn: 821(091) Osiecka A.
Numer inw.: 40928
Dostępność: można wypożyczyć na 30 dni
CzN nr IV
ul Wiktorska 10
tel. 22 845 00 88
Sygnatura: 52.895
Numer inw.: 55645
Dostępność: tylko na miejscu
Notka biograficzna:
Osiecka, Agnieszka
Agnieszka Osiecka ur. 9 października 1936 w Warszawie, zm. 7 marca 1997 tamże – polska poetka, autorka tekstów. Napisała około 2000 piosenek, wydanych m.in. w tomach: Kolory 1963 Wyszłam i nie wróciłam 1969 Listy śpiewające 1970 Sztuczny miód 1977 Żywa reklama 1985 Śpiewające piaski 1989 Opisanie szopki 1991nek, pisarka, reżyserka teatralna i telewizyjna, dziennikarka. Piosenki z jej tekstami śpiewała cała Polska. Rozkochała w sobie Jeremiego Przyborę i Marka Hłaskę, Daniela Passenta i Witolda Dąbrowskiego. Jednego z jej mężów zamordowali członkowie sekty Charlesa [>>]