Biblioteka Publiczna

Dżuma

Tytuł oryginału : "Peste, ".

Autor: Camus, Albert

Notka biograficzna

Dżuma - opis wydawcy.
Szczęśliwe miasto. Żyje się w nim według różnych systemów. Dżuma: przekreśla wszystkie systemy. A mimo to umierają [...]

Zamykają miasto. Umiera się w zamknięciu i na kupie. Jest jednak pewien pan, który nie odstępuje od swoich zwyczajów. Nadal przebiera się do kolacji. Członkowie jego rodziny kolejno przestają zjawiać się przy stole. On sam umiera

nad talerzem, wciąż w stroju nienagannym. Jak mówi pokojówka: "Zawsze to pewien zysk. Nie trzeba go przebierać" [...]

Mężczyzna kocha kobietę i widzi na jej twarzy znaki dżumy. Nigdy już nie będzie tak jej kochał. Ale nigdy nie budziła w nim też takiej odrazy. Jest rozdwojony. Ale ciało zawsze triumfuje. Odraza zwycięża. Bierze ją za rękę, wyciąga z łóżka, wlecze przez pokój, korytarz, schody, przez dwie małe ulice na główną ulicę. Tam zostawia ją przy ścieku. "W końcu są jeszcze inne".

"Wiemy oczywiście, że dżuma ma swoje dobrodziejstwa, że otwiera oczy i zmusza do myślenia. Pod tym względem jest taka sama jak każde zło tego świata i jak sam świat. [...] Jeśli wziąć pod uwagę nieszczęścia naszych braci, trzeba być szaleńcem, zbrodniarzem albo nikczemnikiem, by zgodzić się na dżumę, choćby jednostki czerpały z niej wielkość; i w jej obliczu jedynym hasłem człowieka jest bunt".

Do Dżumy: W ludziach jest więcej rzeczy godnych podziwu niż pogardy.
z Notatników Alberta Camusa,
przekład Joanna Guze.

Sprawdź dostępność, zarezerwuj (zamów):

(kliknij w nazwę placówki - więcej informacji)

Camus, Albert

Albert Camus /albɛʀ kamy/ ur. 7 listopada 1913 w Mondovi, zm. 4 stycznia 1960 w Villeblevin – francuski[1] pisarz, dramaturg, eseista i reżyser teatralny. Urodzony w Algierii francuskiej, tworzył swoje dzieła głównie we Francji europejskiej. Jest czołowym reprezentantem egzystencjalizmu w literaturze i uważa się go za jednego z najwybitniejszych intelektualistów Europy w II połowie XX wieku. Był laureatem Nagrody Nobla w dziedzinie literatury w 1957. Dzieła chronologicznie Dwie strony medalu L’Envers et l’Endroit, 1937 – eseje Kaligula Caligula, 1938 – dramat, premiera 1944 Gody [>>] Noces, 1939 – eseje Mit Syzyfa Le Mythe de Sisyphe, 1942 – esej Obcy L’Étranger, 1942 – powieść Nieporozumienie Le Malentendu, 1944 – dramat Listy do przyjaciela Niemca Lettres à un ami allemand, 1945 – esej Dżuma La Peste, 1947 – powieść Stan oblężenia L’État de siège, 1948 – dramat Sprawiedliwi Les Justes, 1950 – dramat Człowiek zbuntowany L’Homme révolté, 1951 – esej Lato L’Été, 1954 – eseje i szkice z lat 1939–1953. Upadek La Chute, 1956 – powieść Poznań 1956 – przemówienie Wygnanie i królestwo L’Exil et le royaume, 1957 – nowele Śmierć szczęśliwa La Mort heureuse, 1971 – powieść nieukończona, wydana pośmiertnie Pierwszy człowiek Le premier homme, 1994 – powieść nieukończona, wydana pośmiertnie Albert Camus, Maria Casarès. Correspondance inédite 1944–1959. Édition de Béatrice Vaillant. Collection Blanche, Gallimard. 09-11-2017.

Źródło: pl.wikipedia.org

---

Inne pozycje tego autora w zbiorach biblioteki: