Biblioteka Publiczna

Dół

Tytuł oryginału : "Kotlovan ".

Autor: Platonov, Andrej Platonovič

Notka biograficzna

Jeden z najwybitniejszych tekstów Płatonowa i w nowym znakomitym przekładzie Adama Pomorskiego.
Dół to antyutopijna opowieść o budowie domu, który ma się stać fundamentem świetlanej przyszłości. Budowa zatrzymuje się jednak na etapie dziury w ziemi, wizja lepszego jutra rozpada się i umiera, a kopacze zaczynają dostrzegać bezsens swoich działań. Karykaturalny obraz świata zalanego ideologią

planu pięcioletniego, kolektywizacji oraz bełkot nowomowy zostają doprowadzone do absurdu. Płatonow obnaża okrucieństwo systemu, który miał być zbawieniem dla mas.

Sprawdź dostępność, zarezerwuj (zamów):

(kliknij w nazwę placówki - więcej informacji)

Platonov, Andrej Platonovič

Andriej Płatonow właśc. Andriej Płatonowicz Klimientow; 1898–1951 – prozaik, satyryk, eseista i dramaturg. Jeden z najoryginalniejszych rosyjskich autorów XX wieku. Uczęszczał do technikum kolejowego i pracował jako pomocnik maszynisty. Debiutował w roku 1918 nowelą Oczeriednoj. W 1926 rozpoczął pracę nad powieścią Czewengur. W 1927 przeniósł się do Moskwy, a dwa lata później na łamach pisma „Oktiabr′” opublikował satyryczne opowiadanie Usomniwszyjsia Makar, demaskujące biurokrację i system totalitarny. Podobne akcenty pojawiły się w reportażu Wprok 1931, a [>>] jego publikacja spowodowała ostrą reakcję zarówno środowiska literackiego, jak również samego Stalina. W latach 1937–1941 Płatonow zajmował się głównie krytyką literacką, następnie pracował jako korespondent z frontu II wojny światowej. W roku 1946 został wykluczony ze Związku Pisarzy ZSRR, a wszystkie jego książki wycofano z oficjalnego obiegu. Tępiony przez cenzurę nie mógł publikować, nie przestawał jednak pracować nad wielką powieścią Wykop taki tytuł pierwszego polskiego wydania, 1986, opublikowaną dopiero w 1968 roku w emigracyjnym czasopiśmie „Grani”. W późniejszych, często pełnych symbolizmu dziełach pochylał się nad kondycją ludzką oraz metafizyką życia i umierania. W roku 1946 na łamach miesięcznika „Nowyj Mir” opublikował opowiadanie Siemja Iwanowa – o dramatyzmie powojennych powrotów. Utwór wywołał falę krytyki, a Płatonow, pozbawiony środków do życia, zajął się pisaniem bajek. Zmarł na gruźlicę. Większość dzieł doczekała się publikacji dopiero po jego śmierci.

Źródło: czarne.com.pl

---

Inne pozycje tego autora w zbiorach biblioteki: