Biblioteka Publiczna

1. SPIS TREŚCI
2. WSTĘP DO DRUGIEGO WYDANIA
3. WSTĘP DO PIERWSZEGO WYDANIA
4. Rozdział I: POCZĄTKI KINA NA ZIEMIACH POLSKICH (1895-1918)
5. 1. Czekanie na kino
6. 2. Pierwsze pokazy kinematografu
7. 3. Polscy pionierzy i wynalazcy
8. 4. Kształtowanie się życia filmowego
9. 5. Początki twórczości filmowej
10. Rozdział II: NASZE KINO NIEME. ROMANTYZM STRYWIALIZOWANY (1919-1929)
11. 1. Nieodwzajemniona miłość
12. 2. Model upolityczniony
13. 2 A. Filmy patriotyczno-propagandowe
14. 2 B. Adaptacje literatury narodowej
15. 3. Model ludyczny
16. 3 A. Oblicza mabuzerii
17. 3 B. „Złota seria Sfinksa”
18. 4. Model autoteliczny
19. Rozdział III: NASZE KINO KLASYCZNE. KRZYWE ZWIERCIADŁO POLSKIEJ MENTALNOŚCI (1930-1939)
20. 1. Opóźniony przełom dźwiękowy
21. 2. Kino branżowe
22. 2 A. Filmy historyczno-patriotyczne
23. 2 B. Komedie
24. 2 C. Melodramaty
25. 3. Kino „społecznie użyteczne”
26. 4. Kino awangardowe
27. 5. Film żydowski w Polsce
28. Rozdział IV: CZTERY DROGI FILMOWCÓW POLSKICH W CZASIE II WOJNY ŚWIATOWEJ (1939-1945)
29. 1. W kraju
30. 2. Na emigracji
31. 3. Ze Wschodu na Zachód
32. 4. Ze Wschodu do kraju
33. Rozdział V: KINO ZIDEOLOGIZOWANE. OD KINOFIKACJI DO PACYFIKACJI (1945-1954)
34. 1. Upaństwowienie kinematografii
35. 2. Niespełnione możliwości, zawiedzione obietnice
36. 3. Świadectwa dokumentalne
37. 4. Spełnienia mimo wszystko
38. 5. Rodzimy socrealizm
39. Rozdział VI: EPOKA SZKOŁY POLSKIEJ (1955-1961)
40. 1. „Świat przedstawień” w fazie odwilży
41. 2. Wyzwalanie się z socrealizmu
42. 2 A. Twórcza adaptacja
43. 2 B. Bezpośrednia polemika
44. 2 C. Manifestacja swobody artystycznej
45. 2 D. Podjęcie tematów tabu: „czarna seria”
46. 2 E. Fabularna odmiana „czarnej serii”
47. 3. Szkoła Polska
48. 3 A. Nurt psychoterapeutyczny
49. 3 B. Nurt plebejski
50. 3 C. Nurt psychologiczno-egzystencjalny
51. 3 D. Bilans Szkoły Polskiej; centrum i obrzeża nurtu
52. 4. Poza Szkołą
53. 4 A. Kino popularne
54. 4 B. Kino eksperymentu artystycznego
55. 4 C. Świadectwa nowego obyczaju
56. Rozdział VII: DWUZNACZNY UROK LAT SZEŚĆDZIESIĄTYCH (1962-1969)
57. 1. Tematyka historii najnowszej
58. 1 A. Kino martyrologiczno-odwetowe
59. 1 B. Kino narodowo-kombatanckie
60. 1 C. Kontynuacje Szkoły Polskiej
61. 1 D. Tonacja sprawozdawcza, tonacja liryczna
62. 2. „Tematyka współczesnego życia”
63. 2 A. Współczesność zadekretowana
64. 2 B. Współczesność pospolita, czyli bunt scenarzystów
65. 2 C. Współczesność umykająca
66. 2 D. Współczesność dokumentowana
67. 3. Kino rozrywkowe
68. 3 A. Komedia
69. 3 B. Inne gatunki
70. 4. Adaptacje literatury narodowej
71. 5. Polska Szkoła Animacji
72. 6. Nowe kino
73. Rozdział VIII: KINO MŁODEJ KULTURY I KINO DZIEDZICTWA (1969-1975)
74. 1. Kino Młodej Kultury
75. 1 A. Stronnictwo inteligenckiego rygoryzmu
76. 1 B. Stronnictwo rejestracji
77. 1 C. Stronnictwo groteski
78. 1 D. Stronnictwo kreacji
79. 2. Kino dziedzictwa
80. 2 A. Kino mitologii plemiennej: Śląsk Kutza
81. 2 B. Kino mitologii narodowej: adaptacje Wajdy
82. 2 C. Kino mitologii osobistej: esej metafizyczny Konwickiego
83. 2 D. Mit „dzieciństwa powtórzonego”: schulzowski film Hasa
84. 2 E. Mit inteligenckiej apokalipsy: debiut Żuławskiego
85. 2 F. Kino pamięci indywidualnej: Stanisław Różewicz
86. 2 G. Wyrafinowane adaptacje: Majewski, Borowczyk
87. 3. Kino wystawne
88. 3 A. Widowiska narodowe
89. 3 B. Widowiska państwowe
90. 3 C. Widowiska wojenne
91. 4. Przedstawianie rzeczywistości w kinie popularnym
92. 4 A. Komedia
93. 4 B. Film obyczajowy
94. 4 C. Film dla dzieci i młodzieży
95. Rozdział IX: EPOKA MORALNEGO NIEPOKOJU (1976-1981)
96. 1. Wyłanianie się nurtu
97. 1 A. Kontrabanda w Zespołach, telewizji i oświatówce
98. 1 B. Człowiek z marmuru Andrzeja Wajdy
99. 2. Kino Moralnego Niepokoju – kanon
100. 2 A. Dominanta: pojedynek postaw
101. 2 B. Dominanta: przebudzenie prostych ludzi
102. 2 C. Dominanta: hodowla zła
103. 2 D. Dominanta: opór inteligentów
104. 3. Kino Moralnego Niepokoju – poza kanonem
105. 3 A. Odmiana kreacyjna
106. 3 B. Włączenie się doświadczonych autorów
107. 3 C. Odmiana gatunkowa
108. 4. Kino partyjnej kontrofensywy
109. 5. Kino dziedzictwa cd.
110. 5 A. Prefiguracje etyczne
111. 5 B. Więcej rekonstrukcji, mniej perswazji
112. 5 C. Kino retro
113. 6. Filmy osobne
114. 6 A. W perspektywie ostatecznej
115. 6 B. Własnym głosem
116. 6 C. Miniatury o losie
117. 7. Kino sezonu „Solidarności”
118. 7 A. Na zamówienie robotników
119. 7 B. Obalone tabu stalinizmu
120. 7 C. „Głęboko zamiast szeroko”
121. Rozdział X: PO STANIE WOJENNYM.
122. SOLIDARNOŚĆ OSOBNYCH (1982-1989)
123. 1. Regres stanu wojennego
124. 1 A. Przerwanie „genialnego sezonu”
125. 1 B. Kino poniżone
126. 2. Kontynuacje mimo wszystko
127. 2 A. Obalone tabu stalinizmu cd.
128. 2 B. „Głęboko zamiast szeroko” cd.
129. 2 C. Dekada Kieślowskiego
130. 2 D. Kino Moralnego Niepokoju cd.
131. 2 E. Kino groteski
132. 3. Kino oficjalnej propagandy
133. 4. Kino historii kreowanej
134. 4 A. Rewolucja i azyl wyobraźni: adaptacje Wajdy
135. 4 B. Pokrewieństwo z wieszczami: adaptacje Konwickiego
136. 4 C. Wizje przeszłości
137. 4 D. Ponury wizerunek historii najnowszej
138. 4 E. Mieszaniny obyczajowe
139. 5. Kino osobne cd.
140. 5 A. Późny Has
141. 5 B. Inni autorzy
142. 6. Kino popularne
143. 6 A. Komedia
144. 6 B. Nasza postmodernistyczna nostalgia
145. 6 C. Kino gatunków
146. 7. Pokolenie stanu wojennego
147. Rozdział XI: KINO WOLNOŚĆ (1990-2005)
148. 1. Po zburzeniu muru
149. 2. “Praca żałoby”
150. 2 A. Odnawianie Szkoły Polskiej: późny Wajda
151. 2 B. Kontynuacja Szkoły Polskiej: późny Kutz
152. 2 C. Polacy – Rosjanie; Polacy – Żydzi; Holocaust
153. 2 D. PRL jako trauma
154. 3. Kino świadectwa
155. 3 A. Ewolucja dokumentu: Marcel Łoziński
156. 3 B. Ewolucja dokumentu: od Karabasza do Bławuta
157. 3 C. Zobowiązania w epoce bez zobowiązań: Krzysztof Krauze
158. 3 D. Z punktu widzenia wykluczonych
159. 3 E. Z punktu widzenia wchodzących w życie
160. 4. Autorzy dawni i nowi
161. 4 A. Zjawisko Kieślowski
162. 4 B. Fabulatorzy
163. 4 C. Mitobiografowie
164. 4 D. Artyści
165. 4 E. Kino błazeńskie
166. 5. Kino popularne
167. 5 A. Kino bandyckie – od grozy do nostalgii
168. 5 B. Komedia
169. 5 C. Adaptacje lektur
170. 5 D. Komedia romantyczna
171. 6. Kino niezależne
172. Rozdział XII: TRUDNY POWRÓT DO EUROPY (2005-2014)
173. 1. Z perspektywy kultury filmowej
174. 2. Kino pamięci narodowej
175. 2 A. Nowe spojrzenie na wydarzenia XX wieku
176. 2 B. Lustrowanie PRL-u
177. 2 C. Polacy – Żydzi: ból niezaleczony
178. 3. Kino świadectwa
179. 3 A. Biegun czystej obserwacji
180. 3 B. Dokumentalny spektakl
181. 3 C. Rejestrowanie zmieniającego się świata
182. 3 D. Z punktu widzenia wykluczonych
183. 3 E. Z punktu widzenia wchodzących w życie
184. 3 F. Polska podzielona
185. 4. Autorzy dawni i nowi
186. 4 A. Fabulatorzy
187. 4 B. Mitobiografowie
188. 4 C. Artyści
189. 4 D. Antropolodzy płynnej nowoczesności
190. 5. Kino popularne
191. 5 A. Komedia
192. 5 B. Inne gatunki
193. 6. Tak zwane kino niezależne
194. BIBLIOGRAFIA
195. INDEKS NAZWISK
196. INDEKS FILMÓW
197. WYKAZ STOSOWANYCH SKRÓTÓW

Zobacz spis treści

Notka biograficzna:

Lubelski, Tadeusz

Tadeusz Lubelski, właśc. Karol Tadeusz Lubelski – polski teoretyk i historyk filmu, krytyk filmowy i tłumacz specjalizujący się w historii kinematografii polskiej i francuskiej, profesor nauk humanistycznych, członek Europejskiej Akademii Filmowej. Od 1994 zastępca redaktora naczelnego miesięcznika "Kino", w latach 1995–2001 dyrektor programowy Krakowskiego Festiwalu Filmowego, w latach 2008–2012 dyrektor Instytutu Sztuk Audiowizualnych Uniwersytetu Jagiellońskiego. Autor i redaktor szeregu publikacji, w tym pierwszej polskiej tematycznej "Encyklopedii kina" oraz rozległej i kompleksowej [>>] serii "Historia kina".

Źródło: https://pl.wikipedia.org/

---

Inne pozycje tego autora w zbiorach biblioteki: