Jak pisać o muzyce : o wolnym słuchaniu
Autor: Szałasek, Filip
Kiedy rozmawiamy o muzyce, nie mamy na myśli instrumentów czy fal akustycznych. Chcemy raczej wyrazić odczucia, jakie wywołuje w nas słuchanie. Problem polega na tym, że ani dźwięków, ani emocji nie da się spisywać na bieżąco. Następstwo wrażeń wyprzedza najszybsze pióro, a zatem teksty o muzyce są w istocie opowieściami o pamięci i jej zachowywaniu na tyle długo, by znalazły się słowa
zdolne przekazać wspomnienia. Muzyka jest dzisiaj wszechobecna, ale co z pisaniem, mówieniem, czytaniem na jej temat? Co z działaniami, które pozwalają przyswoić dźwięk jako doświadczenie? Krytyka muzyczna - sztuka przekładu tego, co usłyszane, na tekst - znika z mediów. To alarmujące, ale może dobrze się dzieje. Dyscyplina ulegająca zapomnieniu staje się znów tajemnicą, która kompromituje wszelkie próby nauczania w ramach specjalizacji akademickich czy poradników i kursów dobrego pisania. Edukacja krytyczna może polegać tylko na bezpośrednim obcowaniu z krytyką, na uświadamianiu jej natury jako pewnej formacji "ja", na pokazywaniu, w jaki sposób pisanie odciska się na tożsamości autora, przygotowując go na kolejne wyzwania i zmieniając jego postrzeganie siebie i świata. Ale jak obcować z czymś, co znika? Trzeba to wymyślić na nowo.
Zobacz pełny opis| Odpowiedzialność: | Filip Szałasek. | ||||||
| Hasła: | Krytyka muzyczna - teoria Muzyka - teoria | ||||||
| Adres wydawniczy: | Gdańsk : Wydawnictwo w Podwórku, 2015. | ||||||
| Opis fizyczny: | 280, [7] s. ; 22 cm. | Uwagi: | Bibliogr. s. 267-275. Indeks. | Powiązane zestawienia: | Muzyka (historia, teoria) | Skocz do: | Dodaj recenzje, komentarz | |
Sprawdź dostępność, zarezerwuj (zamów):
(kliknij w nazwę placówki - więcej informacji)