Chmurdalia to powieść o odrywaniu się: od losu, w który pragną nas wtłoczyć bliscy, od strachu. To "Odyseja" na opak. Ale tułaczka Odyseusza interesuje mnie nie tylko dlatego, że jest archetypem podróży. Sięgam do tradycji homeryckich bardów, bo jak mówi Eulalia Barron, jesteśmy tym, co pamiętamy. [Joanna Bator]
Joanna Bator, również Joanna Bator-?ukasiewicz ur. 2 lutego 1968 w Wałbrzychu – polska pisarka, publicystka, felietonistka.
Studiowała kulturoznawstwo na Uniwersytecie Wrocławskim. Ukończyła także Szkołę Nauk Społecznych przy Polskiej Akademii Nauk w Warszawie. Jej doktorat w dziedzinie filozofii poświęcony był filozoficznym aspektom feministycznych teorii i dyskusji, jaką feministki prowadziły z psychoanalizą i postmodernizmem. Była to jedna z pierwszych w Polsce prac na ten temat.
W latach 1999–2008 Joanna Bator pracowała jako adiunkt w Instytucie Filozofii i Socjologii [>>] PAN, w latach 2007–2011 wykładała również w Polsko-Japońskiej Wyższej Szkole Technik Komputerowych i kilku innych warszawskich uczelniach. W tym czasie przebywała na stypendiach w Middlesex University w Londynie, dwukrotnie w New School for Social Research w Nowym Jorku i trzykrotnie w Tokio jako stypendystka JSPS, Cannon Foundation in Europe oraz Japan Foundation. Pisała felietony i eseje w prasie polskiej i polonijnej – zawsze jako „wolny strzelec”. Jurorka międzynarodowej Nagrody im. Ryszarda Kapuścińskiego w latach 2012-14.
Jest znawczynią i wielbicielką japońskiej kultury. Efektem pierwszego dwuletniego pobytu Joanny Bator w Japonii była książka Japoński wachlarz 2004, 2011. W 2013 pojawił się na rynku jej zbiór esejów i felietonów Rekin z Parku Yoyogi. W jej powieściach jest również wiele odniesień i inspiracji związanych z japońską kulturą. W sumie spędziła w Japonii cztery lata.
Od 2011 Joanna Bator nie jest związana z żadną instytucją naukową i poświęca się głównie pisaniu. Pierwsza powieść, Piaskowa Góra 2009, przyniosła jej sukces w Polsce i za granicą, który ugruntowała następna – Chmurdalia 2010. Jej kolejna powieść Ciemno, prawie noc ukazała się w 2012 i została nagrodzona Nagrodą Literacką „Nike”. Następnie Bator opublikowała kolejny esej intymny pt. Wyspa ?za w 2014 i powieść Rok Królika w 2015. Jesienią 2017 ukaże się jej pierwsza japońska powieść pt. Purezento.
W 2012 Joanna Bator skrytykowała Wikipedię w Gazecie Wyborczej, gdyż nie pozwolono jej poprawić daty swoich urodzin w Wikipedii, błędnie podanej w innych źródłach. Powodem było niepowołanie się przez autorkę na weryfikowalne źródła zewnętrzne. Dariusz Jemielniak, analizując ten incydent zauważa, że stanowi on przykład niezrozumienia zasad Wikipedii przez społeczeństwo. Była to pierwsza w Polsce tak głośna krytyka nowych mediów przez twórców literatury, która doprowadziła do dyskusji w licznych mediach.
![Okładka książki Chmurdalia [Dokument dźwiękowy] / Joanna Bator.](okladki/ISBN/8328/8328008505.jpg)
![Okładka książki Ciemno, prawie noc [Dokument dźwiękowy] 5](okladki/ISBN/8328/8328008408.jpg)
![Okładka książki Ciemno, prawie noc [E-book] 6](okladki/ISBN/8377/8377474662.jpg)
