Biblioteka Publiczna

Mrowisko

Tyt. oryg.: "Anthill ".

Autor: Wilson, Edward Osborne

Inspirująca i pełna magii historia dorastającego chłopca, który postanowił ocalić świat przed najgroźniejszym ekologicznym drapieżcą: człowiekiem...

Po części thriller, a po części przypowieść, Mrowisko, literacki debiut Edwarda O. Wilsona, jednego z najsłynniejszych biologów i przyrodoznawców na świecie, nie tylko przykuwa uwagę czytelnika nagłymi zwrotami akcji, ale

także pozwala spojrzeć z zupełnie nowej perspektywy na sposoby przetrwania w naszym szybko zmieniającym się świecie.

Edward O. Wilson jest dwukrotnym laureatem nagrody Pulitzera w kategorii literatury faktu, za książki O ludzkiej naturze (1978) oraz, wspólnie z Bertem Hölldoblerem,Mrówki (1990).

Prolog
Jest to historia trzech równoległych światów istniejących mimo to w jednej czasoprzestrzeni. Razem powstają, przeżywają upadek, powstają ponownie, lecz w cyklach tak różnych co do skali, że każdy ze światów pozostaje właściwie niewidoczny dla reszty.
Najmniejszy jest świat mrówek wzoszących cywilizacje w błocie i ziemi. Ich historie to epopeje rozgrywające sie na terenach pikników i majówek. Kolonie mrówek, wzorem swych ludzkich odpowiedników, popadają w ciągły konflikt. Wojna stanowi dla większości z nich genetyczny imperatyw. Kolonie rosną, rywalizują ze sobą i od czasu do czasu pokonują swoich sąsiadów. Potem giną, bez wyjątku.
Drugi świat stanowią społeczeństwa ludzkie. Istnieją oczywiście zasadnicze różnice między mrówkami a ludźmi. Ale w sprawach najważniejszych ich cykle są do siebie podobne. Podobieństwo to ma podłoże genetyczne. Z tego powodu mrówki są dla nas metaforą tak jak my dla nich. Homer mógłby z równym powodzeniem pisać o mrówkach i o ludziach. "Od Zeusa pochodzi ów los, który od chwili narodzin aż do śmierci każe nam wikłać się w wyniszczające wojny, każdemu z nas." Tysiące razy większą czasoprzestrzeń zajmuje trzeci z naszych światów, biosfera, całość życia we wszystkich jego przejawach, rozciągajaca się niczym membrana na całą powierzchnią Ziemi. Biosfera ma własne epickie cykle. Ludzkość, jeden z niezliczonych gatunków składających się na biosferę, może zaburzać jej równowagę, lecz nie może opuścić biosfery ani jej zniszczyć, nie doprowadzając tym samym do zagłady samej siebie. Cykle innych gatunków można zniszczyć, a biosferę naruszyć. Jednak za każdy bezmyślny krok nasz gatunek ostatecznie zapłaci wysoką cenę - zawsze.

Sprawdź dostępność, zarezerwuj (zamów):

(kliknij w nazwę placówki - więcej informacji)