Marian Walentynowicz ur. 20 stycznia 1896 w Petersburgu, zm. 26 sierpnia 1967 w Warszawie – polski rysownik, architekt, pisarz oraz prekursor komiksu w Polsce. Studiował na Politechnice Warszawskiej, w latach 1930–1939 uczył w Żeńskiej Szkole Architektury im. S. Noakowskiego w Warszawie. Od lat 20. współpracował jako rysownik z warszawskimi czasopismami. W latach II wojny światowej był korespondentem wojennym przy 1 Dywizji Pancernej gen. Stanisława Maczka. Swoje przeżycia utrwalił w książce Wojna bez patosu 1969. Twórczość graficzna
Zaprojektował Znak Spadochronowy używany [>>] jako znak 1 Samodzielnej Brygady Spadochronowej oraz odznaczenia dla zasłużonych spadochroniarzy. Zajmował się także ilustracją książkową. Zaprojektował m.in. okładkę do wojennego wydania książki Józefa Kisielewskiego Ziemia gromadzi prochy. Ilustrator także wielu książek dla dzieci, w tym:
z Kornelem Makuszyńskim:
1933: 120 przygód Koziołka Matołka 120, bo jest 120 obrazków, a pod każdym czterowierszowa zwrotka ośmiozgłoskowcem
1933: Druga księga przygód Koziołka Matołka
1934: Trzecia księga przygód Koziołka Matołka
1934: Czwarta księga przygód Koziołka Matołka
1935: Awantury i wybryki małej małpki Fiki-Miki
1936: Fiki-Miki dalsze dzieje, kto to czyta, ten się śmieje
1937: O wawelskim smoku
1938: Wanda leży w naszej ziemi
1938: Na nic płacze, na nic krzyki, koniec przygód Fiki-Miki
1960: Legendy krakowskie łączne wydanie O wawelskim smoku i Wandzie
1964: Wydanie łączne Awantury i wybryki małej małpki Fiki-Miki zawierające Fiki-Miki dalsze dzieje... oraz Na nic płacze, na nic krzyki...
1969: Wydanie łączne Przygody Koziołka Matołka
z innymi autorami:
Walenty Pompka na wojnie żartobliwy komiks „bez dymków” pt. do tekstu Ryszarda Kiersnowskiego, drukowany w 1957 r. przez ówczesny tygodnik dla młodzieży „Przygoda”, w 49 cotygodniowych, całostronicowych, czarno-białych niekiedy na żółtym tle odcinkach.
Przygody profesora Biedronki – Profesor i Ptaki 1956
Twórczość literacka
Marian Walentynowicz zajmował się również twórczością literacką. Napisał wiele utworów wraz z Kornelem Makuszyńskim. Publikował własne utwory:
Ze sztucerem przez Czarny Ląd, opowiadania drukowane w „Przygodzie”
Wojna bez patosu 1969, wspomnienia wojenne.
