Książę
Tyt. oryg.: "Principe ".
Autor: Machiavelli, Niccolo
W tej demonicznej sile atrakcyjności traktatu Machiavellego, nie słabnącej pomimo zmian w stosunkach politycznych i poglądach na sprawy państwowe, leży wyraźny dowód, że nie można go uważać wyłącznie za zbiór rad praktycznych, udzielanych Juliuszowi czy Wawrzyńcowi Medyceuszom. Przedstawia on nie tylko polityczne interesy jako obraz epoki, w której powstał, lecz także ma znaczenie ogólnoludzkie, niezależne
od ducha czasu. Machiavelli to nie tylko polityk Odrodzenia i historyk, lecz zarazem psycholog, który poruszając zagadnienia zarówno dzisiaj, jak w XVI wieku żywotne, sięgnąć potrafił do głębi natury ludzkiej i ponurym światłem oświetlił jedną jej stronę - egoizm, który spostrzegł we wszystkich postaciach historycznych, jako stałą ich właściwość. Liczyć się też z nią musi każda realna polityka.Chociaż więc Machiavelli interes państwa pojął jednostronnie, identyfikując go z interesem panującego, to jednak ma zasługę już z tej racji, że starał się rozwiązać problemy polityczne nie przez utopijne teorie, lecz w ramach tych warunków, których życie dostarcza, że przedstawił "rzeczywistą prawdę, a nie jej wyobrażenie". W tym leży trwała wartość jego traktatu.
Zobacz pełny opisOdpowiedzialność: | Mikołaj Machiavelli ; przekł. Wincenty Rzymowski ; wstęp i oprac. Konstanty Grzybowski. | ||||||
Seria: | Arcydzieła Wielkich Myślicieli | ||||||
Hasła: | Państwo - teoria - 16 w. Polityka - etyka - 16 w. | ||||||
Adres wydawniczy: | Warszawa : "De Agostini" : we współpr. z Ediciones Altaya Polska, 2001. | ||||||
Opis fizyczny: | 107, [1] s. ; 20 cm. Uwagi: | Wg wyd.: "Ossolineum" 1969. | Skocz do: | Inne pozycje tego autora w zbiorach biblioteki | Dodaj recenzje, komentarz | |
Sprawdź dostępność, zarezerwuj (zamów):
(kliknij w nazwę placówki - więcej informacji)
Notka biograficzna:
Machiavelli, Niccolo
Niccolò di Bernardo dei Machiavelli – florencki prawnik, filozof, pisarz społeczny i polityczny, historyk i dyplomata. Urodzony we Florencji, po zakończeniu edukacji w 1494 roku rozpoczął karierę polityczną w II kancelarii Republiki Florenckiej, w której zajmował się sprawami wojny i administracji. Wkrótce stanął na czele kancelarii i będąc bliskim współpracownikiem Piera Soderiniego miał duży wpływ na politykę miasta. Odbył liczne misje dyplomatyczne, m.in. na dwory Ludwika XII, Maksymiliana I i Juliusza II. Poznał też Cezara Borgię, syna papieża Aleksandra VI. W 1512, [>>]