Psychoanaliza w dyskursie edukacyjnym : radykalność humanistyczna teorii i praktyki pedagogicznej : konteksty nie tylko Lacanowskie
Autor: Węc, Klaudia.
Studia zamierzone przez panią Klaudię Węc mają ogromny, wydawałoby się nieosiągalny dla jednego autora, zasięg. Dotyczą rekonstrukcji i dekonstrukcji radykalnej myśli humanistycznej w XX wieku i obejmują filozofię, psychologię, psychoanalizę, socjologię i pedagogikę. A jednak zostały zrealizowane na znakomitym poziomie strukturyzacji problematyki, wyrazistości i jasności dyskursu, kompletności
analiz wykorzystujących niebywałą erudycję humanistyczną. Autorka wchodzi w głąb debat nad poszczególnymi teoriami, zwłaszcza nad nurtami psychoanalizy, poddaje je gruntownej, wielopryzmatowej krytyce, na czym nic nie traci zwięzłość i jasność poszczególnych cząstek i całostek rozprawy.fragment recenzji prof. zw. dr. hab. Zbigniewa KwiecińskiegoAutorka podejmuje problem bardzo oryginalny, a jednocześnie trudny do rozwiązania: wielokontekstowej, interdyscyplinarnej, porównawczej rekonstrukcji dyskursu "radykalności humanistycznej" w odniesieniu do teorii i praktyki pedagogicznej, w kontekście założeń dyskursu psychoanalitycznego. [...] Praca znakomicie napisana, daje niepowtarzalny wgląd w- swobodnie kontekstualizowane przez Autorkę - relacj e między psychoanalizą Lacanowską a pedagogiką. [... ] Narracje Autorki pozbawione są jakiegokolwiek moralizatorstwa - ciągle jeszcze obecnego w wielu pracach z dziedziny pedagogiki. [...] Książka Klaudii Węc wpisuje się w ideę pedagogiki interdyscyplinarnej, otwartej na dorobek innych nauk, niezamykającej się w swoich własnych "opłotkach", zdolnej do przekraczania - przyjętych dotąd za standardowe - pól problemowych i metod badawczych.fragment recenzji prof. zw. dr. hab. Zbyszko MelosikaPublikacja jest gruntownym studium odniesień do najbardziej uznanych koncepcji współczesnej humanistyki, osadzającym tematykę rozważań w kontekście historii recepcji psychoanalizy w Polsce. Pod wieloma względami sposób ujęcia wybranych kategorii (opór, fantazmat, przeniesienie, narcyzm) czy śledzenie jakości i zaawansowania recepcji psychoanalizy w pedagogice, psychologii oraz socjologii jest godzien najwyższego uznania i tymczasem nie ma sobie równych. Należy podkreślić specjalną cechę nastawienia epistemologicznego podjętych w pracy rozważań, polegającą na uwypuklaniu przeszkód poznawczych, ograniczeń interpretacyjnych, na osadzaniu dylematów w przestrzeni oscylacji miedzy brakiem i nadmiarem czy na prowadzeniu rekonstrukcji wobec zróżnicowania recepcji, a zarazem osadzenia problematyki na tle węzłowych pytań i sporów w humanistyce współczesnej (o podmiot, o nowoczesność, o władzę i wiedzę, o typy perswazji wychowawczej i terapeutycznej, o pojmowanie rozwoju osobowego etc.). Publikacja ta z całąpewnościąpowinna znaleźć swoje miejsce w każdej bibliotece szkół wyższych i w zbiorach prywatnych osób zainteresowanych w kompetentnym oglądzie na poziomie wyższym najbardziej aktualnych tematów humanistyki na styku pedagogiki, psychologii, psychoanalizy, w kontekście pytań o podmiotowość, rozwój osobowy, zróżnicowanie stanowisk i ich zderzenie w obrębie psychoanalizy i psychologii rozwojowej.fragment recenzji prof. dr. hab. Lecha Witkowskiego
Zobacz pełny opisOdpowiedzialność: | Klaudia Węc. | ||||
Seria: | Komunikacja Społeczna w Edukacji | ||||
Hasła: | Pedagogika - a psychoanaliza Psychoanaliza - historia - 20 w. Psychoanaliza - stosowanie - pedagogika | ||||
Adres wydawniczy: | Toruń : Wydawnictwo Adam Marszałek, cop. 2007. | ||||
Opis fizyczny: | 486, [2] s. : il. kolor. ; 23 cm. Uwagi: | Bibliogr. s. 458-481. Indeks. | Skocz do: | Dodaj recenzje, komentarz | |
Sprawdź dostępność, zarezerwuj (zamów):
(kliknij w nazwę placówki - więcej informacji)