Biblioteka Publiczna

Integracja a granice suwerenności

WSTĘPSuwerenność należy do szczególnie ważnych, cenionych i strzeżonych wartości, przymiotów i cech zarówno w życiu człowieka, jak i w funkcjonowaniu społeczeństwa, narodu oraz państwa.Jednocześnie suwerenność należy do tych problemów i kategorii, które są bardzo trudne nie tylko w praktycznej realizacji w państwie, w integracji międzynarodowej, w stosunkach międzynarodowych w ogóle, ale

również w teoretycznym rozumieniu tej kategorii. Daje temu wyraz bogata literatura stanowiąca dorobek badań, dyskusji czy też sporów przeprowadzanych od bardzo wielu lat przez przedstawicieli różnych dyscyplin nauki w Polsce i na świecie.Zespół autorów niniejszej publikacji pragnie przedstawić obserwacje, przemyślenia i konkluzje ze wspólnego projektu badawczego oraz zorganizowanej przez Wyższą Szkołę Cła i Logistyki 18 maja 2007 r. ogólnopolskiej konferencji naukowej na temat jednego spośród kluczowych w tym obszarze pytań, a mianowicie relacji: integracja a granice suwerenności.Bezprecedensowe, co do skali, tempa, rewolucyjnego charakteru przemiany współczesnego świata sprawiły, że nieustannie powiększa się rozziew pomiędzy tradycyjnym rozumieniem suwerenności a praktyką - bogactwem form i treści - obecnego życia międzynarodowego.Rozwój współzależności międzynarodowych, szczególnie zaś procesów i struktur integracyjnych w Europie - o niespotykanej wcześniej koncentracji oraz możliwości ingerencji w sferę wewnętrzną państw - przyczynił się m.in. do tego, że dominująca w przeszłości odgraniczająca funkcja suwerenności (akcentująca ich odrębności i wyłączności) nie jest już w stanie wyjaśnić istoty przebiegających procesów ekonomicznych i społeczno-politycznych.W oparciu o analizę modelu prawnego procesu integracji europejskiej J. Barcz uzasadnia, że podstawę relacji między Unią Europejską a jej państwami członkowskimi tworzą dwa założenia:1. Państwo narodowe jest i pozostanie kreatorem procesu integracji, a jego udział w tym procesie nie jest ograniczeniem, lecz wykonywaniem kompetencji wynikających z suwerenności.2. Docelowym modelem procesu integracji jest i pozostanie forma organizacji międzynarodowej (międzypaństwowej), nawet jeśli nabiera cech organizacji ponadnarodowej poprzez rozszerzający się obszar wspólnie podejmowanych decyzji.Władza państwowa relatywnie wprawdzie maleje, lecz w kategoriach absolutnych jest ona nadal najpoważniejsza. Na wszystkich istotnych płaszczyznach, takich jak zagwarantowanie bezpieczeństwa, regulacje rynku, realizacja zadań polityki społecznej czy rozwiązywanie problemów globalnych możliwe jest wzmocnienie roli podmiotów państwowych przez zbudowanie efektywnej sieci relacji między nimi. Przykładem jest Unia Europejska będąca obecnie nie tyle politycznym systemem, co raczej siecią wzajemnych, strukturalnych i wieloszczeblowych powiązań.

Sprawdź dostępność, zarezerwuj (zamów):

(kliknij w nazwę placówki - więcej informacji)