Biblioteka Publiczna

Dzieje literatury rzymskiej

Autor: Rychlewska, Ludwika

Notka biograficzna

Historia literatury rzymskiej to obraz piśmiennictwa w języku łacińskim od najdawniejszych czasów, tj. od ok. VIII w. p.n.e., a ściślej od III w. p.n.e. aż do VI w. n.e.Opracowanie to uwzględnia twórczość literacką najwybitniejszych pisarzy na tle stosunków społeczno-politycznych decydujących o rozwoju państwa rzymskiego, tzn. okresu archaicznego, tak zwanych czasów królewskich, republiki oraz okresu Cesarstwa z pierwszym

stadium znanym jako pryncypat Augusta. Całość obejmuje twórczość pisarzy tradycyjnych oraz autorów chrześcijańskich. Dla przejrzystości materiał podzielono na poezję i prozę w każdym z omawianych okresów, z ukazaniem wpływu tego piśmiennictwa na literaturę nowożytną, w tym polską. Praca zawiera rozdział o źródłach poznania literatury rzymskiej w opracowaniu Lucyny Stankiewicz, ważniejsze przekłady na język polski oraz tablicę chronologiczną, ilustrującą uwarunkowania historyczne i kulturalne, w jakich literatura się rozwijała.Tak pojęte kompendium literatury rzymskiej jest niezbędne dla młodzieży akademickiej wszystkich kierunków humanistycznych, szczególnie filologów klasycznych, ale też dla słuchaczy zreformowanych kierunków, takich jak licencjackie studia polonistyczne czy międzywydziałowe tzw. zajęcia opcyjne. Może być przydatne dla nauczycieli szkół średnich, ale może też służyć szerokim kręgom czytelników, szukających w kulturze świata grecko-rzymskiego źródeł poznania dzisiejszej literatury pięknej, języka, teatru, ale też kultury materialnej, piśmiennictwa naukowego, medycyny, architektury, wodociągów itp.źródło :http://www.gandalf.com.pl/b/dzieje-literatury-rzymskiej/

Sprawdź dostępność, zarezerwuj (zamów):

(kliknij w nazwę placówki - więcej informacji)

Rychlewska, Ludwika

Ludwika Rychlewska – polska filolog klasyczna. Od 1936 studiowała filologię klasyczną na Uniwersytecie Jana Kazimierza. Pod okupacją sowiecką kontynuowała studia, a po ataku Niemiec na ZSRR uczyła się w ramach tajnego nauczania; ponadto udzielała także korepetycji z łaciny, również w ramach tajnego nauczania. W czasie niemieckiej okupacji pracowała w instytucie Rudolfa Weigla jako karmiciel wszy. W 1944 zdała egzaminy kończące studia w zakresie filologii klasycznej na lwowskim Uniwersytecie Iwana Franki. Po wojnie przeniosła się do Wrocławia, gdzie w 1946 dokończyła studia. [>>] Od 1945 pracowała na Uniwersytecie Wrocławskim. Pracę doktorską obroniła w 1951, habilitowała się w 1961, w 1972 została mianowana profesorem nadzwyczajnym, a w 1983 uzyskała nominację profesorską. Zajmowała się literaturą antyczną, w szczególności zachowanymi fragmentarycznie eposami, komediami i tragediami rzymskimi. W szczególności badała dorobek leksykografa Noniusza. Autorka licznych prac naukowych, książek, artykułów naukowych i współtwórca słowników kultury antycznej.

Źródło: https://pl.wikipedia.org/