Henryka Teodora Bochniarz z domu Kamecka ur. 29 października 1947 w Świebodzinie – polska ekonomistka i polityk, w 1991 minister przemysłu i handlu. Od 1999 do 2019 prezydent organizacji pracodawców Konfederacja Lewiatan, od 2019 przewodnicząca Rady Głównej tej organizacji.
Matkę, pochodzącą z Wołynia, wywieziono na roboty przymusowe do Niemiec. Ojciec był powstańcem warszawskim, przeszedł m.in. przez obóz Mauthausen. Rodzice poznali się w obozie przejściowym w Niemczech. Po wojnie zamieszkali w Świebodzinie, wkrótce przenieśli się do Zielonej Góry.
Po maturze w Liceum Ogólnokształcącym [>>] nr 7 w Zielonej Górze ukończyła studia na Wydziale Handlu Zagranicznego Szkoły Głównej Planowania i Statystyki. Uzyskała następnie stopień doktora nauk ekonomicznych, została także certyfikowanym doradcą ds. zarządzania Certified Management Consultant. Pracowała jako nauczyciel akademicki, w latach 1971–1990 pozostawała zatrudniona w Instytucie Koniunktur i Cen. Była stypendystką Programu Fulbrighta, a w latach 1985–1987 wykładała na University of Minnesota.
Objęła funkcję jednego z ośmiu wiceprezydentów BUSINESSEUROPE[11], największej organizacji zrzeszającej pracodawców w Unii Europejskiej. Od 2000 przewodniczy Polsko-Japońskiemu Komitetowi Gospodarczemu. Była członkinią m.in. Enterprise Policy Group, powołanej w 2000 przez Komisję Europejską grupy doradczej ds. polityki gospodarczej Unii Europejskiej. Brała także udział w pracach BIAC The Business Industry Advisory Committee, organizacji doradczej przy OECD, a także w grupie doradczej Banku Światowego.
Jest autorką publikacji z zakresu makro- i mikroekonomii oraz artykułów prasowych dotyczących aktualnych problemów społeczno-gospodarczych. W 2003 napisała wspólnie z Jackiem Santorskim książkę Bądź sobą i wygraj – 10 podpowiedzi dla aktywnej kobiety. Weszła w skład rady patronackiej magazynu „Liberte!”. W 2019 nakładem Konfederacji Lewiatan wydano antologię tekstów i wywiadów Henryki Bochniarz pt. Najważniejsze się nie lenić!, podsumowującą trzy dekady działalności publicznej.
Pełni funkcję wiceprezesa zarząd Fundacji Sztuki im. Stanisława Ignacego Witkiewicza. Przez dziesięć lat była współfundatorką Nagrody Literackiej „Nike” dla najlepszej książki roku. Zaangażowała się w działalność ruchu społecznego Kongres Kobiet, została członkinią i przewodniczącą rady programowej powołanego na jego bazie stowarzyszenia.
