Archeologia mediów : o głębokim czasie technicznie zapośredniczonego słuchania i widzenia
Tyt. oryg.: "Archäologie der Medien. Zur Tiefenzeit des technischen Hörens und Sehens ".
Autor: Zielinski, Siegfried
Siegfried Zielinski należy do klasyków współczesnego medioznawstwa. Jego wczesniejsza monografia Audiovisonen. Kino und Fernsehen als Zwischenspiele in der Geschichte (1989), przetłumaczona na wiele języków, należy nieodmiennie do światowego kanonu mediologii - jest pozycją prototypową, paradygmatyczną, która w sposób najpełniejszy w światowym piśmiennictwie medialnym zainicjowała dyskurs zwany właśnie
archeologicznym, określając jego współrzędne. Zieliński swą jak sam mówi an-archeologię mediów rozumie jako alternatywną wobec oficjalnej historii mediów, pisanej pod dyktando kolejnych, zrealizowanych wynalazków, których nie byłoby może, gdyby nie przedsięwzięcia marginalne, traktowane przez otoczenie wynalazców jako dziwactwa, odstępstwa od normy. One właśnie zostały tu omówione, bogato zilustrowane i włączone w szeroki kontekst kulturowy. Z perspektywy dzisiejszego dynamicznego rozwoju mediów owe marginalizowane przedsięwzięcia okazały się bowiem prehistorią naszych czasów. Przygotowały one grunt pod eksplozję dwudziestowiecznych przekaźników masowych, stanowiąc jej podstawy technologiczne, zwłaszcza zaś mentalne, bo włączyły do dyskursu refleksję nad rolą maszyn widzenia i słyszenia jako aparatów z pogranicza magii i nauki. Wyraźnym spełnieniem tych ongi dziwacznych idei jest dziś praktyka wirtualnej przestrzeni. Autor jak archeolog odkrywa kolejne warstwy przeszłości. Dzieje kultury materialnej splatają się w narracji Zielinskiego z dziejami kultury symbolicznej. Archeologia mediów uzupełnia panoramę mediów o utracone, zaniechane bądź zrepresjonowane formy świadomości medialnej z głębokiej przeszłości, jak magiczne maszyny obrazowe, latarnia magiczna, aparaty do przybliżania tego, co odległe, camera obscura Ich repertuar jest niezwykle bogaty, a nowe media jawią się tu jako już nie tak bardzo nowe, bo mają swoje źródła w sile imaginacji głębokiej przeszłości.
Zobacz pełny opisOdpowiedzialność: | Siegfried Zielinski ; przeł. Krystyna Krzemieniowa ; [w por. z oryg. zredagowała, noty i bibliogr. oraz indeks osób i postaci przygotowała Elżbieta Nowakowska-Sołtan]. | ||||
Seria: | Kultury Mediów: 1 | ||||
Hasła: | Media masowe - historia - podręcznik akademicki Środki masowego przekazu - historia - podręcznik akademicki | ||||
Adres wydawniczy: | Warszawa : Oficyna Naukowa, 2010. | ||||
Opis fizyczny: | XVIII, 428, [2] s. : il.; 22 cm. Uwagi: | Lit. uzup. s. 371-382. Indeksy. Publikacje Siegfrieda Zielinskiego s. 423-428. | Skocz do: | Dodaj recenzje, komentarz | |
Sprawdź dostępność, zarezerwuj (zamów):
(kliknij w nazwę placówki - więcej informacji)
Notka biograficzna:
Zielinski, Siegfried
Siegfried Zieliński ur. 1951 to niemiecki teoretyk mediów. Był przewodniczącym Teorii Mediów: Archeologii i Wariologii Mediów na Uniwersytecie Berlińskim, jest profesorem w European Graduate School w Saas Fee, i oraz dyrektorem Międzynarodowego Archiwum Vilém-Flussera na Berlińskim Uniwersytecie Sztuki. W 2016 r. W marcu 2018 r. zastąpił Petera Sloterdijka na stanowisku dyrektora Uniwersytetu Sztuki i Projektowania w Karlsruhe.
Źródło: https://en.wikipedia.org