McMurphy, szuler, dziwkarz i zabijaka, udaje wariata, aby wykpić się od odsiadywania wyroku. Pobyt w szpitalu psychiatrycznym jawi mu się jako dobry żart do chwili, kiedy dowiaduje się, że nie odzyska wolności dopóki nie uznają go za wyleczonego. Decyzja należy do Wielkiej Oddziałowej, siostry Ratched, z pozoru uosobienia słodyczy i dobroci, w rzeczywistości sadystki znęcającej się nad pacjentami. McMurphy, który
dotąd buntował przeciwko niej chorych, zaczyna nagle rozumieć, iż aby opuścić szpital, musi się przed nią ukorzyć. Ale czy gotów jest dać się pokonać bezdusznemu Kombinatowi, który złamał tyle istnień ludzkich?
Zobacz pełny opis
Informacje o pozycji
Odpowiedzialność:
Ken Kesey ; z angielskiego przełożył Tomasz Mirkowicz.
Ken Elton Kesey ur. 17 września 1935 w La Junta, zm. 10 listopada 2001 w Laytonville – amerykański pisarz związany z beatnikami w latach 50. i hippisami w latach 60., wyrażający w swojej twórczości sprzeciw wobec społecznych i mentalnych form zniewolenia człowieka. Współzałożyciel komuny hippisowskiej o nazwie Merry Pranksters, do której należeli m.in. członkowie zespołu folk rockowego, Grateful Dead.
Ken Kesey znany był ze swojego nonkonformistycznego stylu bycia oraz burzliwej biografii, w której nie zabrakło przygód z substancjami psychodelicznymi oraz konfliktów z prawem. [>>] Pod koniec lat 60. pisarz wraz z rodziną przeniósł się do Oregonu, aby od tej pory prowadzić spokojne życie farmera. Zmarł 10 listopada 2001 z powodu raka wątrobowokomórkowego.
Znany zwłaszcza dzięki powieści Lot nad kukułczym gniazdem.
Urodził się w La Junta w stanie Kolorado. Wkrótce jego rodzina przeniosła się do Oregonu, gdzie pisarz mieszkał aż do śmierci.
Studiował teatroznawstwo, uprawiał zapasy, następnie zaś uczył się pisarstwa dzięki stypendium na kalifornijskim Uniwersytecie Stanforda. Jego debiut powieściowy z 1962 roku: znany i zekranizowany Lot nad kukułczym gniazdem został entuzjastycznie przyjęty zarówno przez czytelników, jak i krytykę, podobnie zresztą jak kolejna powieść Czasami wielka chętka 1964.
W 1964 wraz z Nealem Cassadym i innymi przyjaciółmi beatnikami, których nazwał Merry Pranksters, zorganizował wycieczkę przez Stany Zjednoczone szkolnym busem Furthur, która stanowiła przemyślaną próbę odłączenia się od społeczeństwa. Wrażenia z podróży zostały opisane w książce Toma Wolfe’a The Electric Kool-Aid Acid Test 1968. W tym samym roku w Nowym Jorku Cassady przedstawił Keseya Jackowi Kerouacowi i Allenowi Ginsbergowi, dzięki którym pisarz poznał i zaprzyjaźnił się na stałe z prorokiem LSD Timothym Learym.
Na pewien czas Kesey zarzucił jednak pisanie, włączając się aktywnie w ruch kontestatorski. Był jednym ze współzałożycieli komuny Merry Pranksters, do której należeli m.in. członkowie zespołu Grateful Dead. Dwukrotnie aresztowany za posiadanie marihuany, upozorował samobójstwo i uciekł do Meksyku; po powrocie został skazany na pół roku więzienia. Z czasem wydał trzy zbiory krótkich tekstów: Garage Sale 1973, Skrzynka demona 1986, oraz The Further Inquiry 1991. W 1990 roku opublikował powieść Jaskinie, napisaną wspólnie z trzynastoma studentami w ramach zajęć z pisarstwa na University of Oregon.
Zmarł 10 listopada 2001 z powodu raka wątrobowokomórkowego.
Powrócił także do zarzuconej wcześniej powieści Pieśń żeglarzy, która ukazała się w 1992 roku.
W rodzinnym mieście Eugene znajduje się dziś pomnik pisarza.